بررسی روند تعداد روزهای یخبندان ایران

در این پژوهش به کمک داده­های میانیابی شده­ی دمای کمینه­­ی ایران طی بازه­ی زمانی ۱/۱/۱۳۴۰ تا ۲۹/۱۲/۱۳۸۲روند تعداد روزهای یخبندان بررسی شد. یک آرایه­ی با ابعاد۷۱۸۷×۱۵۷۰۵ حاصل شد که بر روی سطرها روز و بر روی ستون­ها یاخته­ها قرار داشت[۱]. برای همه­ی  ماه­های سال، تعداد روزهای همراه با یخبندان بر روی هر یاخته شمارش شد. برای شناسایی روند از آزمون ناپارامتری من- کندال و برای محاسبه­ی شیب روند از آزمون خطی رگرسیون به روش حداقل مربعات استفاده شد. بطور کلی نتایج پژوهش نشان داد که در بیشتر گستره­ی ایران، روند تعداد روزهای یخبندان رو به کاهش است. این مناطق بر روی شمال غرب و مناطق پست و هموار نواحی جنوبی، مرکزی و شرق ایران قرار دارد. تنها بر روی درصد بسیار کوچکی از گستره­ی ایران روند مثبت است که بر روی رشته­ کوههای زاگرس و البرز دیده می­شود. در ماه دی بیشترین گستره­ی روند منفی و در ماه اسفند بیشترین گستره­ی روند مثبت تعداد روزهای یخبندان وجود دارد. تعداد روزهای یخبندان ایران در فصل تابستان و ماه خرداد ایستا و بدون روند است.     [۱]- داده­های کمینه­ی دما در این پژوهش از پایگاه داده اسفزاری که توسط مسعودیان تهیه شده است، استخراج شده است.

کلیدواژه ها:

یخبندان ، تحلیل روند ، آزمون من-کندال ، رگرسیون ، ایران