تبیین راهبرد مناسب برماندگاری جمعیت در سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی دهستان سلوک شهرستان هشترود)

موضوع مهاجرت های روستایی- شهری همواره مورد توجه اندیشمندان علوم مختلف است. مهاجرت در کشورهای در حال توسعه باعث بدتر شدن اوضاع در مبدا از یک سو و ایجاد مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در مقصد به دلیل عدم وجود امکانات اضافی متناسب با میزان مهاجرت می شود. لذا در طی دهه های گذشته تلاش های بسیاری در جهت شناخت این پیامدها وجستجو راهکارهایی جهت کاهش این معضل صورت گرفته که متاسفانه به دلیل فقدان دیدگاه راهبردی ویکپارچه چندان با موفقیت همراه نبوده است. در دیدگاه راهبردی با تاکید بر توسعه پایدار یکی از راه های ماندگاری جمعیت در روستاها پایدار نمودن کیفیت زندگی روستاییان شامل دست یابی به برابری وحفظ تنوع فرهنگی، افزایش حس جمعی وشهروندی، دست یابی به کیفیت وبهتر نمودن کیفیت زندگی وهر نوع تغییر در فعالیت های اقتصادی که موجب ارتقاء وبهکرد کیفیت زندگی شود معرفی شده است.در این مقاله با استفاده از ابزار تحلیلی مبتنی بر تکنیک سوات نقاط قوت وضعف داخلی و فرصت ها وتهدیدهای خارج از عرصه سکونتگاه های روستایی دهستان سلوک بخش مرکزی شهرستان هشترود با دید یکپارچه تبیین گردیده واقدامات راهبردی جهت حل مسائل مربوط به ماندگاری جمعیت در روستاها( مهاجرت)در روستاهای مورد مطالعه ارائه شده است. یافته ها نشان می دهند که می توان از طریق توسعه کارآفرینی ونیز رویکرد مشارکتی به برنامه های توسعه روستایی ضمن تقویت روحیه و بسط انگیزه زمینه های امیدواری را در روستاها تقویت نموده تا از این طریق انگیزه ماندگاری در روستاها را تحکیم بخشید.