کاهش میزان نیترات انباشت شده در دانه ذرت تحت کاربرد کود تلفیقی

کاربرد کودهای آلی و زیستی در جهت بهینه سازی مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کیفیت محصول تولیدیاز اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور بررسی اثر کاربرد تلفیقی کودهای زیستی، آلی و شیمیایی بر عملکردو انباشت نیترات در دانه ذرت سینگل کراس سیمون، آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب طرحبلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و دو سال زراعی متوالی ۹۸ - ۱۳۹۷ اجراشد. تیمار مایکوریزا در دوسطح کاربرد و عدم کاربرد عامل اصلی و تیمار ورمی کمپوست در سه سطح صفر، ۶ و ۱۲ تن در هکتارعاملفرعی و تیمار نیتروژن در سه سطح صفر، ۱۵۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتارعامل فرعی فرعی بودند. نتایج تجزیه گامبه گام عملکرد نشان داد که وزن ۱۰۰ دانه ۷۶ درصد، تعداد ردیف دانه در بلال ۵ / ۱۸ درصد و تعداد دانه درردیف بلال ۹ / ۳ درصد تغییرات عملکرد دانه را توجیه نمودند. بررسی همبستگی بین صفات هم نشان داد کهاجزای عملکرد و وزن خشک برگ و عملکرد بیولوژیکی بالاترین همبستگی مثبت را با عملکرد دانه داشتند. براساس هدف تحقیق، تولید بر مبنای میزان انباشت نیترات دانه استاندارد، در بر همکنش اثر مایکوریزا ×ورمی کمپوست ۶ × تن ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن، عملکرد دانه به میزان ۳۶ / ۱۴ تن در هکتار، میزان انباشت نیترات۶۲ / ۴۶ میل یگرم در کیلوگرم وزن دانه، ۵۶ / ۹ درصد پروتئین و ۹۳ / ۷۵ درصد کربوهیدرات ، مطلوبترین ترکیبکودی بر مبنای هدف تحقیق می باشد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، شاخص های رشد لجستیک ، رگرسیون گام به گام عملکرد ، کیفیت ، مایکوریزا ، نیتروژن و ورمی کمپوست