شناسایی شاخص های موثر برتاب آوری بیمارستان درشرایط اپیدمی(یک مطالعه ی کیفی)

مقدمه: مفهوم تاب آوری بیمارستان به معنای"توانایی یک بیمارستان در مقاومت ،جذب و پاسخ به شوک بلایا می باشد.بشردرطول زندگی با انواع بلایا ازجمله بیماری های نوظهور دست به گریبان بوده و خسارات جبران ناپذیری را متحمل گردیده است.در مدیریت و کنترل بحران اپیدمی ها نقش اصلی بر عهده ی بیمارستان ها می باشد و به همین دلیل آمادگی بیمارستان برای استمرار خدمات درمانی در بحران ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین مطالعه حاضر باهدف به دست آوردن شاخص های موثر برتاب آوری بیمارستان در شرایط اپیدمی انجام شده است. روش بررسی: یک مطالعه کیفی جهت شناسایی شاخص ها انجام شد.روش اصلی جمع آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان و هم چنین بررسی متون گسترده بود.درنهایت با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و با کمک نرم افزار MAXQDA ابعاد اصلی ،شاخص ها و زیر شاخص ها استخراج گردیدند. نتایج : طبق نتایج به دست آمده، ابعاد اصلی شامل ۳ بعد (مدیریت و رهبری ،آمادگی و ظرفیت تطابق پذیری) و شاخص های اصلی شامل ۱۱ شاخص(مدیریت نیروی انسانی ،مدیریت خدمات پشتیبانی ،مدیریت بیماری، انسجام و ساختاریافتگی،افزونگی ،مدیریت دانش ،فرهنگ سازمانی ،ارائه ی خدمات ،پیشگیری و کنترل عفونت ،بهداشت محیط ،بازیابی )می باشد. نتیجه گیری: بیمارستان ها به منظور بهبود تاب آوری می توانند بر روی شاخص های مشخص شده تمرکز کرده، نسبت به پایش و بهبود آن ها اقدام نمایند.اصلاح و بهبود شاخص های موثر منجر به ارتقاء تاب آوری و مدیریت و کنترل موثر بحران پاندمیها در بیمارستان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

Hospital ، Resilience ، Epidemic Disease ، بیمارستان ، تاب آوری ، بیماری همه گیر