نقش ژئومورفولوژی در مکانیابی بهینه جهت برنامه ریزی متناسب و مدیریت پایدار شهری

شناخت پدیده های مورفودینامیک فعال و تغییرات ژئومورفیک در مکانیابی و نیز در طراحی و سازگار نمودن نوع سازها و مصالح در پایداری آنها بسیار مهم است. داده های هیدروژئومورفولوژی اطلاعات مفیدی در زمینه وضعیت زیر ساخت ها و تعیین مناطق بحرانی و ناپایدار ، مکان یابی و استقرار نوع و کیفیت سازها مطابق با بستر های طبیعی مختلف را برای مهندسین عمران، معماری و مسکن و شهرسازی و برنامه ریزی و مدیریت شهری فراهم می نماید. نطفه اولیه مقر (Site) اغلب شهرهای قدیمی و نیز شهرهای معاصر در زمینهائی با توپوگرافی نسبتاٌ هموار شکل می گیرد. بتدریج با گسترش فضای کالبدی، شهرها و شهرکها و.. اراضی بیشتری اشغال نموده و با تنگناهای هیدروژئومورفولوژی (Hydro geomorphology) و مخاطرات محیطی زیادی برخورد می کنند. تلاش مهندسین عمران ، معماری و مسکن و شهرسازی در ارتباط با کیفیت و مقاومت مصالح و سازه ها، نوع و سبک معماری و کاربری اراضی، بدون بهره گیری از داده های هیدروژئومورفولوژی در جهت توسعه پایدار نخواهد بود. اثرات انواع حرکات توده ای کاتاستروفیک و تغییرات دیاستروفیک نظیر سوتیراژ، انحلال، فرونشست تدریجی زمین (subsidence)، خاصیت تیکسوتروپی (Ticsotrophy) سازندها(آب دادن سازند ها و افزایش تنش برشی آنها در مواقع زمین لرزه)، رسیدن به مرز آتربرگ و روانگرانی(غالباٌ ماسه های ریزدانه بهمراه لیمون و سیلت)، خسارتهای هنگفتی به ساخت و سازها وارد می کنند.

کلیدواژه ها:

ژئومورفولوژی شهری ، مخاطرات هیدروژئومورفولوژی-پایداری و ناپایداری محیط ، توسعه پایدار شهری