رابطه بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و ارزیابی عملکرد بر رضایت شغلی

امروزه سازمانها به طور فزاینده ای بر اهمیت مدیریت استراتژیک منابع انسانی (SHRM) تمرکز دارند. مدیریت استراتژیک منابع انسانی نقش حیاتی در عملکرد سازمان ها و رضایت شغلی ایفا می کند. مردم به عنوان عنصر اصلی در توسعه سازمانی هستند. این تصمیمات استراتژیک، نیاز به مهارت و منابع انسانی را مشخص می کند. بی کفایتی و عدم تعادل، تامین منابع، آموزش، توسعه، پاداش و روش های ارزیابی، منجر به عملکرد ضعیف شده که موجب عدم رضایت شغلی می شود. اگر چه مبانی نظری گسترده ای درباره اثربخشی مدیریت استراتژیک منابع انسانی وجود دارد، ولی میزان اثربخشی شیوه های مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر رضایت شغلی و عملکرد سازمانی به طور موثر بررسی نشده است. بنابراین، برای پر کردن این شکاف ها، هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین شیوه های مدیریت استراتژیک منابع انسانی و ارزیابی عملکرد بر رضایت شغلی می باشد. نتایج نشان داد که شیوه های مدیریت استراتژیک منابع انسانی (استخدام و انتخاب، آموزش و توسعه، ارزیابی عملکرد و جبران خسارت و پاداش) به طور مستقیم با رضایت شغلی ارتباط دارند. استراتژی مدیریت منابع انسانی اثربخش به طور سیستماتیک به سازماندهی تمام اقدامات مدیریت منابع انسانی فردی می پردازد تا تاثیر مستقیمی بر عملکرد کارکنان و رفتار آنها داشته باشد به گونه ای که کسب و کار، به موفقیت سازمانی خود دست یابد. نهایتا، مقاله از روش تحقیق کیفی برای بررسی رابطه بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و ارزیابی عملکرد بر رضایت شغلی، عوامل موثر بر رابطه بین این دو و متغیرهای میانجی و نحوه تاثیر آنها استفاده می کند. سپس این مقاله چارچوب مفهومی ارائه می دهد که به تبیین رابطه بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و ارزیابی عملکرد بر رضایت شغلی می پردازد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک منابع انسانی ، عملکرد سازمانی ، تعهد ، انتظارات ، رضایت شغلی