بررسی کیفی و کمی خاصیت آنتی اکسیدانی چای ترش

رز چینی یا چای ترش با نام علمی Hibiscus sabderiffa گیاهی بومی غرب آفریقا که از دیرباز به دلیل خواص درمانی اش و کاربردش در تهیه ی حصیر، الیاف فیبری و تهیه ی کرباس مورد استفاده بوده است. (۱) نتیجه آزمایشات بالینی و تشریح فیتوشیمیایی خواص چای ترش مبنی بر این است که این گیاه تحملپذیری و ایمین عالی را دارا است. علاوه بر این چای ترش به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و دارا بودن ترکیبات پلی فنولی نظیر آلکالوئیدها و فلاونوئیدها و .... به عنوان ماده ای خوراکی شناخته شده است. به عبارتی دیگر به دلیل فعالیتهای آنتی اکسیدانی قوی این گیاه، استخراج ترکیبات مهم آن مورد ارزیابی بسیاری از مطالعات علمی قرار گرفته است. با کاربرد روش حذف و جاروب رادیکالهای آزاد با استفاده از ترکیب ۱و-۱ دی فنیل -۲ – پیکریل هیدرازیل ( (DPPH در آزمایشات، خاصیت آنتی اکسیدانی چای ترش شناسایی شد و با تعیین درصد » مهار فعالیت رادیکالی%RSA « و با میعن کردن ( (IC۵۰ »دشت رنگین بودن« آنتی اکسیدان بودن ترکیبات فنولی چای ترش اندازه گیری شد و بعد از بررسیهای دقیق قدرت آنتی اکسیدانی نمونه ی صادره گیری شده نشان داده شد.%RSA به ساختار شیمیایی و محتویات ترکیبات فنولی بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

Hibiscus sabderiffa ، anti-oxidant ، Herbal traditional ، I density coloring