بررسی نگرش دانشجویان برای بکارگیری مدل های آموزش الکترونیکی و ارائه مدل ترکیبی (مطالعه موردی: دانشکده فنی مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان)

با توجه به محدودیت های زمانی و مکانی در آموزش سنتی، شکل جدیدی از آموزش به شیوه آموزش الکترونیکی نیاز است. با توجه به اینکه آموزش مبتنی بر وب نسبت به آموزش سنتی مزیت های بسیاری چون عدم محدودیت های زمانی و مکانی، امکان ارائه اطلاعات به صورت چند رسانه ای و ایجاد فرصت های آموزشی برابر را دارد. بنابراین لزوم به کارگیری این نوع آموزش در بهبود سیستم آموزشی بدیهی است. در این مقاله با مرور مدل های مربوط به آموزش الکترونیکی، مزایا، الزامات و وضعیت آموزش الکترونیکی بررسی می شود. همچنین مطالعه ای با هدف کلی زمینه یابی امکان کاربرد مدل های آموزش الکترونیکی در فرآیند یاددهی و یادگیری دانشجویان دانشکده فنی مهندسی دانشگاه آزاد واحد همدان انجام شد. نمونه آماری مورد مطالعه 176 نفر از دانشجویان بود. ابزارجمع آوری اطلاعات تحقیق پرسشنامه بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد قبول قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که میزان نگرش دانشجویان در دو مدل بیشتر است و با ترکیب آنها، مدلی بهینه را ایجاد می کند که منجر به افزایش میزان اعتقاد و نگرش دانشجویان به ثمر بخشی کاربرد مدل ترکیبی در فرآیند یاددهی و یادگیری می شود، همچنین میزان علاقمندی دانشجویان بیشتر و محتوای آموزشی مطلوب تر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، یادگیری ، مدل های آموزش الکترونیکی ، توزیع نگرش دانشجویان ، نمونه آماری