همبسته های روان شناختی صدا بیزاری (میسوفونیا) در دانشجویان؛ نقش عاملی اضطراب و افسردگی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IOCVJ-4-4_006
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
چکیده مقاله:
صدا بیزاری اصطلاحی است که به تنفر از صداهای خاصی چون صدای جویدن، تلق تلق کردن خودکار، صدای ضربه زدن آهسته بر روی یک سطح و صدای ملچ و ملوچ لب ها اطلاق شده و آن را اختلال واکنش شرطی آزار دهنده یا سندرم حساسیت صدای انتخابی نیز می نامند که اثرات چندی را بر سلامت روان افراد مبتلا بر جای می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبسته های روان شناختی صدا بیزاری (میسوفونیا) و نقش عامل اضطراب و افسردگی در دانشجویان انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود جامعه آماری پژوهش کلیه دانجشویان دانشگاه های شهر تهران دارای علائم صدا بیزاری در سال تحصیلی ۱۴۰۰- ۱۴۰۱ بودند که از میان تعداد ۱۵۰ نفر به شیوه در هدفمند انتخاب و به تکمیل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه صدا بیزاری وو و همکاران (۲۰۱۴) و پرسشنامه اضطراب، استرس و افسردگی ۲۱ (DASS- ۲۱) پرداختند. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی) و نرم افزار SPSS V.۲۳ تجزیه و تحلیل گردید نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین سه عامل صدا بیزاری، اضطراب و افسردگی رابطه معنی دار وجود داشته (۰۵/۰> P) و رابطه صدا بیزاری و اضطراب مثبت بود. هم چنین جهت رابطه بین صدا بیزاری افسردگی نیز مثبت بوده است. تحلیل رگرسیون نیز حکایت از نقش پیش بینی کنندگی اضطراب و افسردگی در شدت صدا بیزاری داشت. با توجه به یافته ها صدا بیزاری با اضطراب و افسردگی رابطه متقابلی داشته و نیازمند توجه جدی و طرح مداخلات سودمند برای افراد دارای علائم این اختلال می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیما جورابیان فکور تبریزی
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، تهران ، ایران
سمانه صادقی
کارشناسی ارشد روانشناسی گرایش روانسنجی، دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز، تهران ، ایران.
مسعود شیخی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم پزشکی، واحد همدان، دانشگاه آزاد، همدان، ایران.
امید امانی
دکتری روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی و سلامت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :