بررسی رابطه عوامل محیطی محل کار بر کارایی کارکنان صنعت کشتیرانی استان هرمزگان

کارکنان سرمایه های با ارزش هر سازمان و عامل مهم و موثر بهره وری سازمانی هستند. نیروی کار اگر با آرامش خاطر و انگیزه قوی به کار مشغول باشد و واهمه ای از آینده نداشته باشد، بهره وری بالاتری خواهد داشت. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه عوامل محیطی محل کار بر کارایی کارکنان صنعت کشتیرانی استان هرمزگان است. در این پژوهش توصیفی-تحلیلی که به شکل مقطعی انجام گرفت، از ۱۵۵ نفر کل کارکنان صنعت کشتیرانی استان هرمزگان، براساس جدول مورگان، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بررسی شدند. معیارهای ورود پژوهش داشتن حداقل ۲۵ سال سن، داشتن حداقل یک سال سابقه کاری و نداشتن اختلالات جسمی روانی است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محیط کار اداری کارکنان امجد و حامید(۲۰۰۹) و پرسشنامه بهره وری هرسی-گلداسمیت(۱۹۸۹) است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۵ انجام شد. نتایج حاکی نشان داد که میزان r همبستگی بین متغیر سن، سابقه کاری و کارآیی کارکنان صنعت کشتیرانی به ترتیب برابر به۳۲۱/۰- و ۰۵۸/۰ بدست آمده که این مقدار با توجه سطح آماری معنادار نیز می باشد (P=۰/۰۰۱). به طوری که با افزایش سن میزان کارایی کارکنان صنعت کشتیرانی پایین آمده است. همچنین بین تحصیلات و کارایی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به طوری که با افزایش تحصیلات کارایی کارکنان نیز افزایش می یابد. همچنین نتایج حاکی از همبستگی بین عوامل محیطی و کارایی کارکنان بود. با توجه به سطوح معناداری به دست آمده در ضریب رگرسیون چندگانه، عوامل محیطی قدرت پیش بینی کارایی کارکنان صنعت حمل و نقل دریایی استان هرمزگان را دارد (۰۵/۰≥P).

کلیدواژه ها:

عوامل محیطی ، محل کار ، کارایی ، کارکنان کشتیرانی