مدل پویای ارزیابی شدت رقابت در صنایع فلزی

نظریه های متنوعی تاکنون برای تشریح الگوی تجارت در کشورها و علت موفقیت آنها در سطح داخلی و بین الملل ارائه شده است. کمبودی در تعداد تعاریف از رقابت پذیری و شدت رقابت دیده نمی شود. آنچه مشهود است بیان مدل های رقابتی به صورت کلی است، لذا مشکل اصلی در فقدان تعریفی جامع از رقابت پذیری در صنایع خاص همچون صنایع فلزی  است. هدف غایی تحقیق رسیدن به رشد اقتصادی و ورود به بازارهای جهانی از طریق یک مدل جامع رقابتی بوده است. هدف کاربردی تحقیق ارائه مدل پویا در راستای ارزیابی شدت رقابت در صنایع فلزی کشور ایران  است. از تعداد ۲۳۰ مدیر ارشد در حوزه صنایع فلزی استان آذربایجان شرقی نمونه ای به حجم ۱۴۴ به صورت تصادفی از این جامعه  انتخاب شد . قلمرو زمانی تحقیق از مهر ماه ۱۳۹۴لغایت شهریور ۱۳۹۸ است. برای آزمون فرضیه ها از معناداری ضریب همبستگی پیرسون و برای اندازه گیری سازه های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیر عوامل درون سازمانی تاثیر مثبتی با ضریب کل ۸/۰ و متغیر ایجاد ارزش ادراکی، تنها بصورت مستقیم و با ضریب ۰۲/۰ میزان رقابت پذیری را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین متغیر عوامل محیطی (با تاثیر مستقیم ۱۷/۰ و غیرمستقیم ۵۹/۰ و در مجموع ۷۶/۰) تاثیر مثبتی بر میزان رقابت پذیری دارد. متغیرها در مجموع توانستند ۵۷ درصد از تغییرات متغیر میزان رقابت پذیری را تبیین نمایند و این نشان می دهد که هدف غایی تحقیق نیز به همین اندازه تحت تاثیر قرار خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

شدت رقابت ، صنایع فلزی ، مدل پویای ارزیابی ، توسعه پایدار