بررسی آزمایشگاهی تاثیر نانوکامپوزیت اتیلن وینیل استات-مونتموریلونیت بر خصوصیات شیارشدگی و خستگی مخلوط آسفالتی

روسازی­های آسفالتی یکی از پرکاربردترین اجزای مورد استفاده برای روسازی بزرگراه هستند که در طول عمر خود دچار خرابی­های مختلفی مانند شیار­شدگی، خستگی و ترک­های حرارتی می­شوند. بنابراین، باید برای بهبود عملکرد قیر از افزودن اصلاح کننده هایی مانند پلیمرها و نانورس ها (NC۱) استفاده شود. در میان مواد افزودنی پلیمری مختلف مورد استفاده برای بهبود عملکرد قیر، اتیلن وینیل استات (EVA۲) یکی از مفیدترین و موثرترین مواد برای روسازی است. در این مطالعه، رفتار رئولوژیکی قیر حاوی EVA/Nc و پلیمر EVA مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور ارزیابی رفتار دمای متوسط ​​و بالای مخلوط، آزمایش های تیر خمشی چهار نقطه ای، خزش دینامیکی و آزمایش شیار جای چرخ روی مخلوط ها انجام شد. EVA/NC و EVA تولید شدند و با قیر مخلوط شدند. نتایج آزمون پایداری ذخیره سازی نشان داد که قیر اصلاح شده با EVA/NC نسبت به قیر اصلاح شده با EVA پایدارتر است. نتایج آزمون خستگی مخلوط­ها نشان داد که مخلوط­های آسفالتی ساخته شده از قیر اصلاح شده با نانوکامپوزیت نسبت به قیرهای اصلاح شده با پلیمر EVA مقاومت بیشتری در برابر خستگی دارند. نتایج نشان داد افزودن ۶% EVA/NC و ۶% EVA سبب افزایش عمر خستگی به ترتیب برابر با ۴۳ درصد و ۲۰ درصد گردید. نتایج آزمایش­های مقاومت شیارشدگی نشان داد با افزایش پلیمر EVA مقاومت شیارشدگی نمونه­ها افزایش یافت. همچنین افزودن مونتموریلونیت نیز سبب افزایش مقاومت مخلوط­های پلیمری در برابر شیارشدگی گردید.

کلیدواژه ها:

اتیلن وینیل استات (EVA) ، رئولوژی ، شیارشدگی ، مخلوط آسفالتی ، خستگی