بررسی تطبیقی اقتصاد دانش بنیان در چنذ کشور منتخب و ارائه پیشنهادهایی برای ایران

در این مقاله. به بررسی تطبیقی تاریخچه و رویکردهای مختلف اقتصاد دانش بنیان به عنوان مفهومی تاثیر گذار در ارتقای تاب آوریملی و توسعه پایدار در ایران و چند کشور منتخب (از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه) پرداخته شده است. در این راستا؛ضمن مقایسه سیاست گذاری در کشورهای مختلف در جهت استقرار اقتصاد دانش بنیان. درس آموخته هایی برای ایران به جهت نیلبه اقتصاد مبتنی بر دانش ارائه شود. از مهم ترین نکاتی که از مطالعه کشورها به عنوان نقاط تمرکز مشترک استخراج گردید. خاص وبعضا منحصر به فردبودن سیاست های توسعه اقتصاد دانش بنیان در هر کشور با توجه به شرایط زمینه ای صنعتی و فناورانه هر کشور(سرمایه گذاری هدفمند در اقتصاد در کشورهایی نظیر هند و ترکیه در مقابل هماهنگی میان بازیگران اصلی صنعتیء علمی. فناورانهدر توسعه اقتصادی فنلاند) است. بر این اساس سیاست هایی که در یک کشور در حال توسعه و با توسعه یافته موجب توسعه اقتصاددانش بنیان شده است. الزاما در دیگر کشورها منجر به نتایج مشابه نمی شوند. نکته بعدی لزوم توجه به این مساله می باشد کهاقتصاد دانش بنیان فقط به حوزه فناوری های پیشرفته اختصاص ندارد و عامل اصلی نیل به اقتصاد دانش بنیان، علاوه بر فناوری هایپیشرفته. توجه به نوآوری به عنوان محور افزایش بهره وری فعالیت های اقتصادی و ارتقای رقابت پذیری است که می تواند طیفوسیعی از فعالیت های با فناوری پایین و متوسط را نیز شامل شود. به علاوه. هماهنگی بین بازیگران. مخصوصا سیاست گذاران وبازیگران دولتی در سطوح عالی الزامی کلیدی در راستای تحقق اقتصاد دانش بنیان در سلح ملی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

اقتصاد دانش بنیان ، نوآوری ، توسعه ، رویکردهای توسعه ، ایران