اثر نانولاکتوفرین بر بیان ژنهای اتوفاژی Becline۱ و P۵۳ در رده سلولی سرطان پستان MCF۷

سرطان پستان یکی از شایعترین سرطانها در بین زنان میباشد. لاکتوفرین، ترکیب زیستی است که به عنوان یک داروی زیستی امیدوار کننده در درمان بیماری سرطان میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر لاکتوفرین نانو کپسوله شده بر میزان رشد سلول سرطانی پستان رده MCF۷ و میزان بیان ژنهای اتوفاژی Becline۱ و P۵۳ بود. برای این منظور رده سلولی سرطان پستان MCF۷ بعد از رشد مناسب با غلظتهای۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میکروگرم از نانولاکتوفرین به مدت ۲۴ ساعت تیمار شدند و اثر سمیت سلولی با تست MTT مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای بررسی میزان بیان ژنهای Becline۱ و P۵۳ پس از تیمار سلول با غلظت های ذکر شده به مدت ۲۴ ساعت استخراج RNA و سنتز cDNA انجام شد و میزان بیان ژن مورد نظر با استفاده از Real-time PCR بررسی شد. میزان بیان ژن با روش ۲ –ΔΔCt اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیان ژن P۵۳ در همه غلظتهای نانولاکتوفرین افزایش یافته و بین غلظتهای مختلف نانولاکتوفرین تفاوت معنی داری مشاهده شد .(P > ۰.۰۵) میزان بیان ژن Becline ۱ درغلظتهای ۲۰۰ و ۳۰۰ میکروگرم نانولاکتوفرین افزایش معنی داری را نشان داد اما بین دو غلظت تفاوت معنی داری وجود نداشت. در غلظت ۱۰۰ میکروگرم میزان بیان ژن Becline ۱ نسبت به شاهد و سایر غلظتها کاهش معنی داری داشت .(P > ۰. ۰۵) نانولاکتوفرین توانست بیان ژن P۵۳ و Becline ۱ که ژنهای القا کننده اتوفاژی هستند را افزایش دهد بنابراین میتوان حدس زد که قادر به القا فرایند اتوفاژی از طریق بیان این ژنها باشد.

کلیدواژه ها:

سرطان پستان ، نانولاکتوفرین ، P۵۳ ، Becline ۱