مقایسه عملکرد روش ترکیبی سری زمانی - ماشین بردار پشتیبان با روش سری زمانی جهت پیشبینی کوتاه مدت پارامتر طول صف و حجم ورودی رویکرد تقاطع جهت کنترل تطبیقی چراغهای راهنمایی منفرد

تحقیق ارائه شده در این مقاله، جهت بهبود کنترل ترافیک در تقاطعات چراغدار از طریق استفاده از سیستمهای کنترل چراغ راهنمایی با رویکرد تطبیقی صورت گرفته است. در راستای توسعه الگوریتم سیستم کنترل این نوع چراغها، به پیشبینی دو پارامتر طول صف و حجم ورودی به هر رویکرد ورودی تقاطع نیاز میباشد . برای پیشبینی این پارامترها، در این تحقیق از روش ترکیبی سری زمانی - رگرسیون بردار پشتیبان به صورت خطی و غیرخطی و نیز روش سری زمانی استفاده شده و عملکرد مدلهای حاصله با یکدیگر مقایسه شده است. برای بررسی این موضوع، از دو تقاطع شهر یزد آماربرداری و در نرم افزار شبیه ساز ایمسان شبیه سازی شدند. پس از آن مراحل کالیبراسیون و اعتبارسنجی مدلهای این دو تقاطع انجام گرفت. در پایان از مدلهای شبیه سازی دو تقاطع جهت استخراج داده های مورد نیاز جهت توسعه مدلهای پیشبینی پارامترهای یاد شده استفاده شد. نتایج حاصله حاکی از آنست که در اکثر موارد روش ترکیبی سری زمانی - رگرسیون بردار پشتیبان عملکرد بهتری نسبت به روش سری زمانی داشته است.

کلیدواژه ها:

پیشبینی ترافیک ، چراغ راهنمایی تطبیقی ، رگرسیون بردار پشتیبان ، طول صف ، حجم ورودی به رویکرد تقاطع ، روش سری زمانی.