بررسی اثرات سودمند و ناکارآمد دورکاری بر استرس شغلی، استفاده از تحقیقات دورکاری ، نظریه ارزش های فرهنگی و تحلیل نقش تعدیل کننده پیشینه فرهنگی

این مطالعه به دلیل اهمیت روزافزون دورکاری ناشی از همه گیری کووید-۱۹ و سایر تحولات اجتماعی و سازمانی مانند جهانی شدن کسب و کارها، فضای اداری گران قیمت یا کمبود فضای اداری در شهرهای بزرگ، بررسی می کند که آیا دورکاری بر استرس شغلی در تمام نقاط جهان تاثیرگذار است یا خیر. برای اجرای موفقیت آمیز سازوکارهای دورکاری، سازمان ها باید نسبت به تاثیر یا عدم تاثیر پیشینه فرهنگی کارکنان بر اثربخشی دورکاری آگاهی داشته باشند. یافته های این مطالعه شواهدی را علیه جهانی بودن اثربخشی دورکاری ارائه می دهد، اینکه باورهای کارکنان در مورد دورکاری به شدت بر اساس جهت گیری های فاصله قدرت و فردگرایی متفاوت است ، همچنین صرف زمان بیشتر برای کار در خانه تنها زمانی استرس شغلی را کاهش می دهد که کارمندان باور ندارند که دورکاری منجر به انزوای اجتماعی می شود. این یافته ها به سازمان هایی که از کارمندان خود می خواهند در خانه کار کنند و کارمندانی با پیشینه های فرهنگی متفاوت استخدام می کنند، کمک می کند، همچنین نتایج نشان داد که کارمندانی که امتیاز بیشتری در آزمون فاصله قدرت کسب کرده اند، باورهای منفی بیشتری در مورد دورکاری دارند، در حالی که کارکنان با امتیازات فردگرایی بالاتر، باورهای مثبتی در مورد اثربخشی دورکاری دارند.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، ارزش های فرهنگی ، انزوای اجتماعی ، دورکاری