نقش ذهن آگاهی در بهبود هیجان های تدریس معلمان در دوران کرونا

هدف از این مقاله بررسی و معرفی نقش ذهن آگاهی در بهبود هیجان تدریس معلمان در زمان کرونا است. معلمان در زمان شیوع کرونا دچار چالش های زیادی شدند؛ شکل تدریس آنان رنگ جدیدی به خود گرفت که به دلیل عدم تعامل مستقیم با دانش آموزان هیجانات معلمان دستخوش حوادث زمان شد و دنبال سلامت روانی و کارآمدی آنان مورد تهدید قرار گرفت. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی-تحلیلی است. با استفاده از متون، منابع موجود و مطالعات صورت گرفته (داخلی و خارجی) و نیز پایگاه های اطلاعاتی مانند ساینس دایرکت، مگیران، ایران داک، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و گوگل اسکولار و کلید واژه هایی مانند: «هیجانات تدریس»، «ذهن آگاهی»، «معلم ذهن آگاه» و واژه های لاتین معادل آن ها به جمع آوری اطلاعات پرداخته شد. بر این اساس، ابتدا مفهوم ذهن اگاهی، اهمیت و جایگاه هیجانات در تدریس، و آموزش ذهن آگاهی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. در مرحله بعدی ویژگی های معلم ذهن آگاه و تاثیر ذهن آگاهی در هیجان تدریس تشریح شد. یافته های پژوهش ها نشان می دهد که ذهن آگاهی بر بهبود هیجان تاثیر مثبت دارد. در مجموع ذهن آگاهی با ویژگی غیر قضاوتی به معلمان می آموزد که آگاهانه بر هیجانات خود متمرکز شوند و به جای اجتناب از آن با افزایش پذیرش آن را کاهش دهند. ذهن آگاهی نه تنها در کنار آمدن با هیجانات منفی و پذیرش آن ها نقش بسزایی دارد بلکه به معلم کمک می کند تا هیجانات مثبت خود را هم به درستی بشناسد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، کرونا ، معلم ، هیجان تدریس