بررسی بزهکاری زنان و راهکارهای پیشگیری از روسپی گری آن در شهرستان دامغان

حدود نیمی از پیکره اجتماع را زنان تشکیل می دهند؛ در ربع قرن اخیر نیز حضور زنان در عرصه های علمی و آموزشی، مجامع دولتی، نهادهای مدنی و مشاغل آزاد باعث پررن تر شدن حضور زنان در اجتماع شده است. لازم است بیان شود که بزه دیدگی زنان یکی از مسائلی است که به علت ساختارهای زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی حاکم بر زندگی آنان، کیفیت و شکل خاصی به خود می گیرد. زنان تربیت یافته، فرهیخته و آگاه، سلامت جامعه را تامین می نمایند و بالعکس چنانچه زنان، از داشتن یک زندگی صحیح محروم بمانند و امنیت آنان به مخاطره افتد، بی شک افراد جامعه نیز از نتایج این امر بی نصیب نخواهند بود. فقر اقتصادی، بیسوادی، ناآگاهی اجتماعی، زندگی خانوادگی نابسامان و از هم پاشیده، سکونت در محلات پست و جرم خیز که خود متاثر از شرایط اقتصادی است، از جمله عواملی هستند که هر یک از آنها متاثر از عوامل دیگر و در تعامل با آنهاست.از نتایج تحقیقات بدست آمده به این نتیجه رسیدیم که زنان و دختران بد سرپرست و بی سرپرست حمایت شوند، تا از سوءاستفاده از آنان جلوگیری شود. مشاوره های لازم درباره آثار سوء هلاق در دادگاه های خانواده داده شود و والدین از عواقب تک سرپرستی برای فرزندانشان آگاه شوند تا درباره جدایی تجدیدنظر کنند. از نظر نحوه گردآوری داده ها پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است که شامل مجموعه روشهایی است که هدف آنها توصیف کردن شرایط یا پدیده های مورد بررسی است.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، زنان ، حقوق ایران ، پیشگیری ،