ارتباط سن و سابقه کار با شادی

مقدمه و هدف: شادی، یکی از نیازهای انسان و لازمه زندگی است. افراد شاد، معمولا مهارت های خود را بهتر ارزیابی کرده ورویدادهای مثبت را بیشتر از رویدادهای منفی، یادآوری نموده و در برنامه های زندگی و شغلی، تصمیم گیری بهتری دارند. شاد یمولد انرژی، شور و نشاط است و همچون سپری میتوان د انسان را در برابر فشارهای روانی محافظت و سلامت او را تضمین کند.شناسایی عوامل موثر بر شادی در مد ی ریت و برنامه ریزی سازمانی بسیار حیاتی است.مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی بر روی ۱۶۷ نفر از پرسنل دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام گردید. اندازه گیری شادیبا استفاده از پرسشنامه آکسفورد انجام شد. این پرسشنامه دارای ۲۹ گویه ۴ حالته است که از صفر تا ۳ نمره می گیرد. در نهایتفرد نمره های بین ۰ تا ۸۷ به دست می آورد که نمره بالاتر نشانه شادی بیشتر است. در مطالعه علی پور و نور بالا (۱۳۷۸) ضریبهمسانی درونی این پرسشنامه برابر با ۹۴ / ۰ بدست آمده است. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار آماریspss۲۳ درسطح معنی داری ۰۵ / ۰ انجام شد.یافته ها : میانگین شادی پرسنل زیر ۳۰ سال ۲۹ / ۹ ± ۶۴ / ۴۶ و برای پرسنل بالای ۳۰ سال ۶۳ / ۱۱ ± ۰۰ / ۴۰ بو د. آزمون آماریتی مستقل اختلا ف آماری معنی داری را بین دو گروه نشان داد (۰۰۱ / ۰ > P). شادی افرادی که سایقه کاری زیر ۵ سال داشتند۲۱ / ۹ ± ۳۲ / ۴۶ و افرا د با ۶ تا ۱۰ سا ل سابقه کار ۹۳ / ۱۰ ± ۲۵ / ۴۱ و افراد ب ا بیش از ۱۱ سا ل سابقه کار ۹۱ / ۱۳ ± ۸۳ / ۳۹ بود.آزمون آنوای یکطرفه اختلاف معنی داری را بین سه گروه نشان داد (۰۰۴ / ۰ = P)نتیجه گیری: شادی پرسنل با افزایش سن بعد از ۲۰ سالگی کاهش می یابد. همچنین با افزایش سابقه کاری شادی کاهش مییابد. به نظر می رسد مسئولین سازمان می بایست برای تقویت روحیه شادابی در پرسنل تلاش نمایند.

کلیدواژه ها:

شادی ، پرسنل ، سن ، سابقه