بررسی فراوانی خوددرمانی در دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RUMS-17-4_005
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
چکیده مقاله:
چکیده
زمینه و هدف: خوددرمانی بهعنوان یک مسئله مهم بهداشتی-اجتماعی میتواند مشکلات زیادی را برای فرد و جامعه ایجاد کند. با توجه به شیوع رو به افزایش مصرف خودسرانه دارو در جامعه بهخصوص در میان جوانان، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی خوددرمانی در دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵ انجام شد.
روش اجرا: در این مطالعه توصیفی، ۲۵۱ دانشجوی رشته پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در مقاطع مختلف تحصیلی مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از پرسشنامه روا و پایا جمع آوری و توسط آمار توصیفی و آزمون کایاسکوئر در سطح معنی داری ۰۵/۰>p تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: در این مطالعه، ۱۹۳ دانشجو (۹/۷۶ درصد) و همچنین ۱۳۷ دختر (۸۴ درصد) و ۱۵۸ فرد مجرد (۲/۸۰ درصد) در سه ماه گذشته خوددرمانی داشتند که این تفاوت به لحاظ آماری معنیدار بود (به ترتیب: ۰۰۱/۰>p و ۰۲۹/۰=p). شایعترین شکل دارویی مورد استفاده قرص (۷/۹۰ درصد)، بیشترین داروی مورد استفاده مسکن (۴/۶۷ درصد) و شایعترین بیماری سردرد (۵/۵۸ درصد) گزارش شد. در بین دانشجویانی که خوددرمانی داشتند، ۱۷۸ نفر (۲/۹۲ درصد) تجربه قبلی مصرف دارو، ۱۴۶ نفر (۶/۷۵ درصد) مهم تلقی نکردن بیماری و ۱۱۶ نفر (۱/۶۰ درصد) خود تشخیصی را علت خوددرمانی عنوان کردند.
نتیجه گیری: یافتهها نشان میدهد که شیوع خوددرمانی در دانشجویان علوم پزشکی رفسنجان بالا است. باتوجه به عوارض ناشی از این پدیده، پیشنهاد میشود توجه بیشتری به آموزش مداوم دانشجویان به منظور ارتقاء رفتارهای مرتبط با مصرف دارو و کاهش عوارض ناشی از مصرف بیرویه آن شود.
واژه های کلیدی: خوددرمانی، مصرف خوسرانه دارو، دانشجوی پزشکی، دارو
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رویا نجفی پور
, Rafsanjan University of Medical Sciences
فرزانه شیشه بر
, Rafsanjan University of Medical Sciences
حسن احمدی نیا
دانشگاه علوم Rafsanjan University of Medical Sciences
محسن رضائیان
Rafsanjan University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :