تاثیر گردشگری روستایی بر محور رشد و توسعه کشاورزی ارگانیک

گردشگری روستایی نیز به عنوان یکی از گونه های گردشگری مطبوع مطرح بوده که در بر گیرنده یک گرایش به ریشه ها، یک احساس سنتی در حال رشد همراه با خواست درک تمامی ابعاد محیطی در تجربه گردشگری می باشد،گردشگری روستایی به سبب عواملی همچون شهر نشینی، علاقمندی به میراث طبیعی، فرهنگی و تاریخی ، نگرانی های محیط زیست، شیوه سالم زندگی شهری و امتناع از فرهنگ مصرگرایی درسالهای اخیر شکل گرفته و توسعه یافتهاست. گردشگری روستایی با قرار گرفتن در دو سوی: یک جریان گردشگری از یک سو نشان دهنده گردشگری با ویژگی های چون انعطاف پذیری، ترکیب همراه با سفارش محصولات برای نیازهای انفرادی مصرف کننده بوده و ازدیگر سو با توجه به ارزش ها واثرات ناشی از این گونه گردشگری رویکردی مطرح در کنار دیگر گزینه های توسعههمه جانبه فضاهای روستایی محسوب می گردد که می تواند در حمایت از سیاست های کشاورزی وحفاظت از محیط زیست ایفای نقش کند( 2). در کشور ما ایران به علت تنوع آب و هوایی و وجود بذرهای بومی و مقاوم و بامحصولات بسیار عالی و خوشمزه می توان به رونق کشاورزی ارگانیک برای حفظ محیط زیست و رونق صنعت گردشگری بویژه اکوتوریسم امید بست. که از دو دهه پیش در کشورهای فرانسه و. آلمان، رویکردی عمومی بهمحصولات کشاورزی ارگانیک به وجود آمده است و در حال حاضر در ایران مورد توجه و وارد فاز اجرایی شده است.(

کلیدواژه ها:

گردشگری ، سنتی ، روستایی ، شهرنشینی ، ارگانیک ، کشاورزی