بررسی اثر نانو ذرات سیلیکا بر عملکرد خیار (Cucumis sativus L.) در منطقه اهواز
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 131
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-32-1_017
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
این پژوهش به منطور بررسی اثر نانو ذرات سیلیکا بر عملکرد و بهره وری آب گیاه خیار و تعیین مناسبترین روش کاربرد نانو ذرات سیلیکا (تغذیه برگ و ریشه) انجام گردید.آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه طرح بلوک کاملا تصادفی با ۴ تکرار در دو فصل کشت طی سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ در گلخانه دانشگاه شهید چمران اهواز ایران انجام شد. تیمارها شامل نانوذرات سیلیکا با غلظت های ۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ppm و دو روش کاربرد محلول پاشی بر برگ و تغذیه ریشه ای انجام گرفت.نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار وزن میوه در کشت اول و دوم به ترتیب در تیمار ۵۰ میلیگرم در لیتر نانوذرات به روش محلولپاشی برگی (کشت اول: وزن ۰۴۸۴ گرم و کشت دوم:وزن ۸۰۳۹ گرم) و ۰ میلی گرم در لیتر نانوذرات به روش محلولدهی ریشه ای (کشت اول: وزن ۷۷۰۰ گرم و کشت دوم: وزن ۶۲۸۰ گرم) رخ داده است. همچنین بیشترین مقداربهره وری مصرف آب مربوط به تیمار نانوذرات با غلظت ۵۰ ppm تحت محلول پاشی روی برگ (کشت اول: ۷۱/۳۲و کشت دوم: ۶۴/۸۳) بود.این مطالعه نشان داده است که استفاده از نانوذرات سیلیکا می تواند روی رشد گیاه و عملکرد خیار تاثیر مثبت بگذارد و به ترتیب سبب افزایش ۳۲/۱۱و ۲۱/۲درصدی محصول در کشت اول و دوم نسبت به تیمار شاهد شد. کاربرد نانوذرات سبب افزایش بهره وری مصرف آب و افزایش عملکرد گیاه خیار شده و استفاده از نانوذرات سیلیکا با غلظت ۵۰ ppm به صورت محلول پاشی بر روی برگ می تواند گزینه مناسبی جهت افزایش عملکرد در خیار شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز شکری
دانشجوی دکترا، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عبدالرحیم هوشمند
گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
منا گلابی
گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
ناصر عالم زاده اصاری
گروه باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز
دن استرو
استاد دانشگاه اوهایو آمریکا
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :