مطالعه رفتار مکانیکی فن آوری مخلوط آسفالت گرم

بکار بردن مخلوط های آسفالتی بمنظور روسازی راه ها چندین دهه است که مورد استفاده کشور های مختلفجهان قرار دارد. اما همانطور که مشخص است مخلوط های آسفالتی داغ دارای اثرات زیست محیطی زیان بار وهمچنین هزینه های سوخت بالا می باشند. همین امر محققان را بر آن داشته تا بدنبال راهکار هایی باشند تا ضمنکاهش مصرف انرژی، بهبود بهره وری ساخت، ذخیره منابع سوخت های فسیلی و کاهش اثرات زیان بار زیستمحیطی در روند تهیه مخلوط های آسفالتی، عملکرد مکانیکی مخلوط ها نیز تحت الشعاع قرار نگیرد. یکی ازعوامل اصلی آلوده کننده هوا در بحث ساخت مخلوط های آسفالتی جهت ایجاد روسازی راه ها، انتشار گاز هایگلخانه ای و سمی حاصل از ساخت این مخلوط ها در دمای بالا می باشد. از این رو، با توجه به ارتقاء آگاهیجهت حفاظت محیط زیست، افزایش مصرف انرژی و همچنین قیمت حامل های انرژی، مخلوط آسفالتی گرمبه عنوان یک مخلوط آسفالتی با فناوری جدید مورد استقبال واقع شده است. مکانیزم اصلی در این تکنولوژیرسیدن به ویسکوزیته مناسب قیر برای عملیات اختلاط، پخش و تراکم در دماهای پایین تر نسبت به مخلوط هایآسفالتی داغ با استفاده از روش ها و افزودنی های خاص می باشد. در این مقاله ضمن معرفی هر یک از این روشها جهت تولید مخلوط آسفالتی گرم و مروری بر خصوصیات مکانیکی آن ها، به مزایا و معایب این فناوری جدیددر حوزه مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی گرم ، مخلوط آسفالتی داغ ، افزودنی ارگانیک و شیمیایی ، ایجاد کف در قیر