بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و سلامت عمومی با رشد اعتقادی در بین دانش آموزان دختر و پسر آموزش و پرورش تبریز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی­های شخصیتی و سلامت عمومی با رشد اعتقادی در بین دانش­آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه نواحی ۱ و ۵ آموزش و پرورش تبریز در سال­ تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ انجام پذیرفت. به همین منظور ۳۷۷ نفر با روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه­های رشد اعتقادی، سلامت عمومی (GHQ-۲۸) و پنج عاملی شخصیت (NEO-FFI) توسط آن­ها پاسخ داده شد. نتایج آزمون رگرسیون چند­متغیری نشان داد که از بین چهار مولفه سلامت عمومی، تنها مولفه افسردگی رابطه معنی­دار با رشد اعتقادی دارد، درحالی­که سایر مولفه­ها پیش­بین معنی­دار برای متغیر رشداعتقادی نبودند. آزمون همبستگی نیز نشان دادکه با افزایش رشد اعتقادی، تمامی مولفه­­های سلامت عمومی و نمره کل آن افزایش می­یابد، یعنی رشد اعتقادی بالامنجر به افزایش سلامت عمومی می­شود. هم­چنین نتایج تحلیل رگرسیون برای ویژگی­های شخصیتی نشان داد که بین برون­گرایی، موافق ­بودن و با وجدان ­بودن با رشد اعتقادی رابطه مثبت و معنی­دار وجود دارد، در حالی که بین ویژگی شخصیتی گشودگی با رشد اعتقادی، رابطه منفی و معنی­دار وجود داشت. در نهایت، نتایج آزمون همبستگی، حاکی از وجود رابطه منفی و معنی­دار بین ویژگی شخصیتی روان­آزردگی با رشد اعتقادی بود، در صورتی که رابطه ویژگی­های شخصیتی برون­گرایی، موافق­بودن و با وجدان­بودن با رشد اعتقادی مثبت و معنی­دار به دست آمد.

کلیدواژه ها:

رشد اعتقادی ، سلامت عمومی ، ویژگی های شخصیتی و دانش آموزان متوسطه