پیش بینی آب گرفتگی محل خط انتقال گاز به زابل در محدوده تالاب هامون با استفاده از مدل های تغییر اقلیم و هیدرولوژی
محل انتشار: مجله هیدروژئولوژی، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HYDTR-6-2_001
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
تالاب هامون به عنوان بزرگ ترین دریاچه آب شیرین ایران است. این تالاب در جنوب شرقی ایران و در مجاورت شهرستان زابل قرار دارد. به دلیل افزایش بارندگی ها در افغانستان و شرق ایران در سال های اخیر، احتمال آب گرفتگی محل خط لوله انتقال گاز به زابل در بخشی از تالاب هیرمند وجود دارد. مقادیر بارش و دبی آب رودخانه های سیستان و هیرمند نشان میدهد، بیشترین سیلاب رودخانه ها و آب گرفتگی تالاب، در بازه زمانی بهمن تا اردیبهشت رخ می دهد. بررسی سیلاب هیدروگراف واقعی ماهانه رودخانه هیرمند نشان می دهد پیک این سیلاب، دوره بازگشت حدود ۱۳۰ ساله دارد. لذا این پژوهش به تعیین میزان احتمال آب گرفتگی در محدوده خط لوله، برآورد و پیش بینی سطح آب تالاب هامون بعد سیلاب های با دوره بازگشت مختلف با استفاده از مدل سازهای تغییر اقلیم و هیدرولوژی می پردازد. بر این اساس مبتنی بر ۵ مدل و دو سناریو خوش بینانه و بدبینانه، مقادیر بارش و دما منطقه محاسبه شدند. نتایج پیش نمایی مدل های تغییر اقلیم در آینده نشان می دهد احتمال افزایش دما و کاهش بارش در منطقه سیستان وجود دارد. شبیه سازی سناریوی سیلاب های با دوره بازگشت مختلف در جهت شبیه سازی تغییرات سطح آب در تالاب هامون در حالت جریان ناپایدار، با استفاده از نرم افزار هک-راس انجام گردید و بیشینه عمق آب در هر نقطه مکانی در تالاب هامون محاسبه شد. شبیه سازی نشان داده است آب گرفتگی خط لوله گاز در محل های واقع در ۲۰، ۳۰، ۶۸، ۸۰ و ۱۰۴ کیلومتری از دوراهی دشتک و بهخصوص در محل آبراهه (مسیل) شیله رخ خواهد داد و عمق آب بین ۵/۱ تا ۵ متر متغیر خواهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا جهانشاهی
دانشیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سپیده مالی
دانشجوی دکتری هیدروژئولوژی، گروه آب شناسی و زمین شناسی زیست محیطی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران
محسن حمیدیان پور
دانشیار، گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :