ارزیابی وضعیت سرمایه اجتماعی در بین کارگران شاغل در حوزه مدیریت خدمات شهری خرمآباد و راهکارهای ارتقاء آن

هدف از این پژوهش ، بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در بین کارگران شاغل در حوزه مدیریت خدمات شهری در شهرداری خرمآباد است . پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی و پیمایشی و به صورت ترکیب کیفی و کمی است . در این پژوهش ، ضمن استفاده از رویکرد کیفی فراترکیب از ۵۵ منبع برای ساخت مدل استفاده شد و بر مبنای مدل نهایی که شامل سه بعد شناختی - معرفتی ، ارتباطی و شغلی - حرفه ای و نه مقوله (اعتماد همبستگی ، قانونگرایی ، انسجام اجتماعی ، مشارکت و مدیریت مشارکتی ، توانمندسازی ، هویت سازمانی ، همکاری و نفع عمومی ، تسهیم دانش و خلق سرمایه فکری ، آگاهی و توجه ) بود، پرسشنامه محقق ساخته با ۴۱ گویه در قالب طیف پنج گزینه ای لیکرت طراحی و روایی و پایایی آن در سطح قابل پذیرش ارزیابی گردید. جامعه آماری برابر ۵۹۰ نفر بود که تعداد ۲۳۱ نفر از آنها با روش تصادفی در پژوهش مشارکت نمودند. نتایج حاصله نشان داد که سطح و میزان سرمایه اجتماعی پایین تر از سطح متوسط است . وضعیت توزیع دادهها نرمال نبود و لذا برای ارزیابی امکان برابری میانگین های حاصله از آزمون کروسکال والیس استفاده شد. نتایج نهایی نشان داد که بین وضعیت مقولات و ابعاد به لحاظ آماری تفاوت معنادار وجود دارد. بعد ارتباطی در رتبه اول و بعد شناختی و معرفتی در رتبه دوم و بعد حرفه ای و شغلی در رتبه سوم قرار گرفت . در سطح مولفه ها نیز همکاری و منفعت عمومی در رتبه اول، اعتماد در رتبه دوم، مدیریت و مشارکت ، انسجام اجتماعی ، تسهیم دانش و خلق سرمایه فکری ، حفظ هویت سازمانی ، آگاهی و توجه و همچنین قانونگرایی و رعایت مقررات در رتبه های سوم تا هشتم و بالاخره بعد شغلی و حرفه ای در رتبه آخر قرار گرفتند. افزایش توانمندی افراد همکاری آنها در جهت توانمندسازی خود و سایر افراد مرتبط به عنوان پیشنهاد اصلی مطرح شد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مدیریت خدمات شهری ، کارگران ، شهرداری