ارائه راه حل های گسترش مسئولیت پذیری دانش آموزان

مسئولیت پذیری و مشارکت پذیری دانش آموزان در مدرسه یکی از مسائلی است که توجهات بسیاری را در زمینه آموزش به خود جلب کرده است و مقاله حاضر با مرور مقالات، راهکارهای مسئولیت پذیری دانش آموزان در مدرسه را مورد بررسی قرار داده است. مسئولیت پذیری یکی از جنبه های مهم از رشد شخصیت دانش آموز است. مسئولیت یا مسئولیت پذیری، امری اکتسابی، قراردادی و ترتیبی است و به وراثت و ژنتیک فرد مربوط نمی باشد. آموزش نقش ها در گروه موجب تقویت ظرفیت ها و استعدادهای فرد می شود. این نقش ها عبارتند از حلال مسئله، بایگانی، گزارشگر، وقت نگه دار، تدارکات، تشویق کننده، ناظر و هماهنگ کننده. همچنین در این مقاله به نقش تنبیه و تشویق در مسئولیت پذیر کردن کودکان اشاره شده است که نتیجه گرفته شد تنبیه غیر جسمانی مانند: محروم کردن و حرف نزدن نسبت به تنبیه جسمانی همیشه ارجحیت دارد. روش درخواست مسئولیت از کودکان باید به گونه ای باشد که آنها حس نکنند مورد سوءاستفاده قرار گرفته اند؛ بلکه این حس به آنها دست بدهد که مفید واقع شده اند و در پیشبرد اهداف نقش داشته اند. آگاه ساختن کودکان و دانش آموزان، می تواند به بهبود و انجام مسئولیتشان کمک کند؛ ولی باید دقت کرد که این آگاهی نباید به صورت تهدید باشد.در تحقیق حاضر سعی شده است در چهار فعالیت، مواردی که مانع مشارکت هم دانش آموزان در جریان کلاس می شود، توسط خود معلمان کشف شود و در کنار آن نیز، طرز برخورد با دانش آموزانی که زیاد صحبت می کنند و دانش آموزانی که اعتمادبه نفس پایین دارند، ارائه شده است و در پایان راهکارهایی به منظور افزایش مشارکت دانش آموزان در فعالیت های مدرسه، توصیه شده است.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری ، مشارکت پذیری ، دانش آموز ، راه حل ، سیستم آموزشی.