توسعه راهکارهای کاهش فساد اداری؛ الزام اخلاقی مدیران شهرداری

امروزه فساد اداری و مالی به یک معضل جهانی مبدل شده و دولت ها آگاهند که فساد باعث آسیب های بسیاری می شود و هیچ حد و مرزی هم نمی شناسد، همان طور که نتایج و پیامدهای آن نیز بنا بر نوع سازمان سیاسی و اقتصادی و سطح توسعه یافتگی، گوناگون است. تلاش دولت ها برای دستیابی به جامعه ای بهتر، بدون شناخت عواملی که روند حرکت آن ها را کند می کند، نتایج مورد نظر را در پی نخواهد داشت. یکی از عواملی که بر فرآیند رشد و توسعه جوامع اثر فراوانی می گذارد، فساد اداری است. این پدیده هر روز با ابعاد گسترده تری عملکرد دولت ها را تحت تاثیر قرار می دهد و آن ها را متقاعد می سازد که برای تحدید دامنه نفوذ آن باید چاره ای اساسی بیندیشند. فساد در مفهوم کلان خود به مجموعه رفتارهای آن دسته از کارکنان بخش عمومی اطلاق می شود که در جهت تامین خواسته های فردی خود، عرف و قوانین پذیرفته شده را نادیده می گیرند. بنابراین فساد اداری طیف گسترده ای از رفتارها را شامل می شود. در نتیجه می توان گفت در زمینه مبارزه با فساد اداری، صاحبنظران سازمانی معتقد به رویکردهایی هستند که آن بیشتر بر پیشگیری از بروز چنین پدیده ای باشد، تا اینکه بخواهد ازطریق اعمال مجازات بر کارکنان خاطی با چنین پدیده گسترده ای مبارزه کند. ایجاد و راه اندازی یک سیستم پیشگیری از فساد که هسته مرکزی آن فرهنگ جامعه و فرهنگ سازمانی، امری ضروری است. و موقعیت اقتصادی, فرهنگ, ویژگیهای فردی و سازمانی, و کیفیت و کمیت قوانین و مقررات به ترتیب به عنوان مهمترین عوامل در فساد اداری تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

فساد فردی ، فساد سازمانی