ساخت بدنه های متخلخل زئولیتی به روش ریخته گری ژلی و تحلیل ویژگی های آن با روش سطح پاسخ به منظور حذف متیلن بلو از محلول آبی
محل انتشار: فصلنامه علم و مهندسی سرامیک، دوره: 11، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCSE-11-2_004
تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1402
چکیده مقاله:
بدنههای متخلخل زئولیتی بااستفاده از طراحی آزمایش بهروش سطح پاسخ (RSM)با کمک نرمافزار Design Expert ۷.۰و بهروش ریختهگریژلی با عامل ژلی شدن آگار تولید شدند. جهت پایدارسازی دوغاب، از تریپلیفسفات بهعنوان پراکندهساز و دودسیلسولفاتسدیم بهعنوان سورفکتانت استفاده شد. نمونهها ۱ساعت در دمای ۸۰۰ درجهسانتیگراد پخت شد. درصد وزنی آگار و زئولیت بهعنوان متغیرهای مستقل و استحکام فشاری، درصد تخلخل و چگالی بهعنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفتهشدند و رابطههای ریاضی حاکم بر این متغیرها توسط نرمافزار استخراج شد. نتیجهها نشان داد که استحکام با افزایش میزان زئولیت و نیز کاهش سهم آگار در بدنهها، افزایش و درصد تخلخل و چگالی کاهش مییابند. در ادامه بهینهسازی فرایند انجام شد و ۱ درصد وزنی آگار و ۴۰ درصد وزنی زئولیت برای داشتن بهینه مقدار استحکام فشاری و درصد تخلخل توسط نرمافزار معرفی شد. بدنههای متخلخل زئولیتی با ترکیب بهینه دارای ۴/۵۴ درصد تخلخل، چگالی g/cm۳ ۹/۰و استحکام فشاریMPa ۶۷/۶ ساخته و مشاهده شد که بین مقدارهای پیشبینی شده توسط نرمافزار و مقدارهای اندازهگیری شده تفاوت اندکی وجود دارد. با افزایش زمان همزدن دوغاب از ۵/۱ دقیقه به ۳ دقیقه، بدنه متخلخل زئولیتی دارای ۶۷ درصد تخلخل، چگالی g/cm۳ ۶۹/۰و استحکام فشاریMPa ۳/۵ ساخته شد. بهمنظور بررسی تغییرات فازی و ریزساختاری از آنالیزهای XRD و SEM استفاده شده و از محاسبه میانگین اندازه تخلخلها نیز که بهوسیله نرم افزارImajeJ انجام گرفت، مشاهده شد میانگین اندازه تخلخلها با افزایش زمان همزدن دوغاب افزایش مییابد. بیشترین درصد جذب آلاینده متیلنبلو در غلظت ppm ۴ و پس از گذشت ۷۲ ساعت، ۹۴/۹۸ درصد بهدست آمد.
کلیدواژه ها:
agar ، zeolite ، gelcasting ، Response surface methodology ، آگار ، زئولیت ، روش سطح پاسخ ، ریخته گری ژلی ، متیلن بلو
نویسندگان
نیلوفر کریمی دهنوی
دانشکده مهندسی مواد دانشگاه علم و صنعت
حسین سرپولکی
دانشکده مهندسی مواد دانشگاه علم و صنعت
سید امیر غفاری
دانشگاه علم و صنعت
احمد کیوانی
دانشگاه شهرکرد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :