بررسی آت اکولوژی گونه مرتعی Astragalus effusus در مراتع استان آذربایجان غربی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRDR-20-1_013
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1402
چکیده مقاله:
مطالعه رفتار اکولوژیکی گیاهان بهعنوان عناصر اصلی اکوسیستم و ویژگیهای رویشگاهی آنها گامی اساسی در جهت یافتن راهحلهای مناسب برای حفظ، اصلاح و احیاء این بخش مهم از منابع طبیعی تجدید شونده است. گیاه مرتعیAstrgalus effusus متعلق به خانواده بقولات و از گیاهان خوشخوراک و دائمی مناطق نیمهاستپی است. به منظور مطالعه آتاکولوژی این گونه، ابتدا رویشگاههای آن در استان مشخص شد؛ سپس ویژگیهای رویشگاهی شامل پستی و بلندی، اقلیم و خاک تعیین گردید. گونه های همراه، چگونگی حضور گونه مورد مطالعه در پوشش گیاهی، سیستم ریشه، فنولوژی، ارزش رجحانی و آفات گیاه نیز بررسی شد. نتایج بدستآمده نشان میدهد که این گونه در تمامی حوزههای آبخیز استان از ارتفاع ۳۵۷۹-۸۰۰ متر از سطح دریای آزاد و در تمامی جهات جغرافیایی دیده می شود. میانگین بارندگی در این رویشگاهها ۲۲۳ تا ۳۶۲ میلیمتر برآورد شد. متوسط درجه حرارت سالانه ازحداقل ۶/۹ تا ۱۳ درجه سانتیگراد متفاوت است. مطالعات خاکشناسی نشان داد که این گونه بهترین رشد را در خاکهای با بافت متوسط از شنیلومی تا لومیرسی با اسیدیته ۰۴/۸-۰۴/۷ و هدایتالکتریکی ۵۴/۰- ۴/۰دسیزیمنس بر متر داشت. بررسی نحوه حضور گونه مورد نظر در پوشش گیاهی رویشگاههای مختلف آن نشان داد که پوشش تاجی این گونه ۴-۲ درصد، تراکم ۲۴۰۰۰-۷۰۰۰ پایه در هکتار و فراوانی آن ۷۰-۵۰ درصد میباشد. از گونههای همراه میتوان به گونههایBromus tomentellus ، Onbrychis cornuta، Thymus kotschyanus وAchillea millefolium اشاره کرد. این گونه در منطقه گل آدم سلماس (با ارتفاع ۲۰۰۰ متراز سطح دریا) رشد اولیه خود را از اواسط فروردین شروع نموده و تا اواسط اردیبهشتماه به رشد رویشی خود ادامه میدهد، اواسط خرداد، اواخر تیر و اواخر مردادماه بهترتیب زمان گلدهی، رسیدن بذر و ریزش بذر میباشد. در منطقه پلدشت با ارتفاع۸۰۰ متر از سطح دریا، مراحل فنولوژی حدود ۲۰ تا ۲۵ روز زودتر از منطقه گل آدم اتفاق میافتد. این گونه جزو گیاهان راستریشه بوده و گسترش ریشه آن تا سه متر در روستای دول پمو حوزه آبخیز مهاباد بررسی شده است. این گونه فاقد هر گونه ماده سمی است و علوفه بهاره مناسبی برای دامها محسوب میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد احمدی
مربی پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی
امرعلی شاهمرادی
استادیار پژوهشی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
صدیقه زارع کیا
کارشناس ارشد بخش منابع طبیعی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد
الهه احمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد مرتع داری دانشکده منابع طبیعی ساری
سعیده ناطقی
دانشجوی دکترای بیابانزدایی دانشگاه هرمزگان