تحلیل شیوه ها و شگردهای شخیصت پردازی در منظومه عاشقانه ورقه و گلشاه عیوقی

بی شک یکی از مهمترین و تعیین کننده ترین ارکان ادبیات داستانی شخصیت و نحوه پردازش آن است. عناصر داستان در یک پیوند کلی و همه جانبه با یکدیگر مجموعه واحدی را شکل می دهند که شخصیت رکن اساسی و اصلی آن است. شخصیت پردازی مهارتی است که داستان نویس برای آفریدن شخصیت ها به کار می برد و در کنار طرحی منسجم به خلق شخصیت های ماندگار اقدام می کند. عنصر شخصیت به عنوان اصلی ترین ساخت مایه روایی درهرداستان؛ نقش به سزایی در روند پردازش پیرنگ و شکل گیری رویدادها و حرکت رو به جلوی هر متن روایی دارد. کتاب ورقه و گلشاه عیوقی در بردارنده حکایت دلدادگی و حوادث گوناگونی است که در راه عشق بر سر ورقه و گلشاه (دو قهرمان اصلی) وارد می آید؛ در پژوهش پیش رو، با هدف مشخص نمودن توانمندی عیوقی در پرداخت شخصیت های داستانی و با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و -مطالعات کتابخانه ای به بررسی شیوه شخصیت پردازی شاعر در این منظومه خواهیم پرداخت. نتایج جستار پیش رو نشان می دهد که بیشتر شخصیت های منظومه ورقه و گلشاه عیوقی ایستا و ساده اند و عیوقی از شیوه های شخصیت پردازی، گفت و گو و توصیف مستقیم بیشترین بهره را برده است.

کلیدواژه ها:

عیوقی ، ورقه وگلشاه ، داستان های منظوم ، شخصیت ، شخصیت پردازی