روشهای مرسوم تعیین گونه های سنگی در سنگهای کربناته و معرفی روشی جامع برای تعیین پتروفیزیکی گونه های سنگی با مثالی از ایران

تعیین گونه های سنگی در سنگهای کربناته، به توزیع پارامترهای مخزنی در مدل های سه بعدی زمین شناسی کمک کرده و برای ساخت مدل خواص مخزنی از قبیل تراوایی و اشباع آب ضروری است. روش های مختلفی برای تعیین گونه های سنگی وجود دارد که مبنای اغلب آن ها استفاده از داده های مغزه می باشد. از جمله این روش ها می توان روش وینلند، پیتمن، شاخص کیفیت سنگ و نمودارهای متقاطع تخلخل و تراوایی را نام برد. روش های متداول جهت تعیین گونه های سنگی، دارای ضعف های اساسی در ترکیب فرآیندهای دیاژنزی، انتقال گونه سنگی از مقیاس مغزه به مقیاس نگار پتروفیزیکی، بررسی شکاف ها و استفاده از روش مناسب برای توزیع واقع بینانه گونه های سنگی در مدل سازی استاتیک مخزن می باشند. در این مقاله، ضمن معرفی روش های مرسوم برای تعیین گونه های سنگی، روش پیشنهادی مطرح شده توسط اسکالینسکی و کنتر بعنوان روشی جامع برای تعیین گونه های سنگی، به همراه یک مطالعه موردی مورد بحث قرار می گیرد. این روش مبتنی بر یکپارچه کردن مقیاس مغزه و نگار پتروفیزیکی با تعریف گونه های سنگی در مقیاس مغزه و پیش بینی در مقیاس نگار بوده و می تواند بعنوان یک نقشه راه منعطف از مقیاس مغزه تا مقیاس مدل های سه بعدی برای سناریوهای متفاوت، در طول عمر توسعه میدان مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه براساس داده های محدود مربوط به مخزن سروک در یکی از میادین دشت آبادان بخشهای مربوط به تعیین رخساره های الکتریکی، تعیین واحدهای جریانی براساس روش آموفیله و نیز تعیین گونه های سنگی براساس روش لوسیا و وینلند از روش پیشنهادی مطرح شده انجام گرفت. براین اساس چهار رخساره الکتریکی و سه گونه سنگی تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

گونه های سنگی ، سنگ های کربناته ، فرآیندهای دیاژنزیتیکی ، مدل های زمین شناسی سه بعدی