بررسی تاثیر پارامترهای عمل آوری بتن ژئوپلیمری بر پایه متاکائولین بر مقاومت فشاری

امروزه، بتن یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی در جهان به شمار می رود. برای دستیابی به یک آینده توسعه یافته پایدار ، توصیه می شود با توجه به مسائل زیست محیطی ناشی از تولید سیمان استفاده از آن محدود شود. بتن ژئوپلیمری یک رویکرد جدید و سازگار با محیط زیست در تولید بتن با جایگزینی سیمان پرتلند معمولی به طور کامل با مواد پوزولانی است. ژئوپلیمرها پلیمرهای آلومینو سیلیکاتی هستند و از محلول های قلیایی و مواد معدنی طبیعی تشکیل شده اند. در بتن ژئوپلیمری با توجه به مواد تشکیل دهنده، پارامترهای مختلفی از قبیل نوع و غلظت محلول فعال کننده قلیایی، دما، مدت و نحوه عمل آوری می تواند بر روی رفتارها و ویژگی های آن تاثیر گذار باشد. این مقاله به طور خلاصه تاثیر چند روش ،مدت زمان و دماهای مختلف عمل آوری را بر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری بر پایه متاکائولین، مورد بحث قرار می دهد. یافته های تجربی نشان داد که به طور معمول، عمل آوری بتن ژئوپلیمری در دمای محیط منجر به حصول مقاومت کم در سنین اولیه می شود، در حالی که عمل آوری در دمای بالاتر باعث دست یابی به مقاومت قابل توجه ای در روزهای اولیه می شود. به طور مشابه، زمان عمل آوری طولانی مکانیسم ژئوپلیمریزاسیون را افزایش داده و باعث رسیدن به مقاومت بیشتر خواهد شد ولی زمان عمل آوری بیش از اندازه در دمای بالا منجر به شکست نمونه می شود. همچنین بررسی هانشان می دهد عمل آوری مرطوب برای بتن ژئوپلیمری بر پایه متاکائولین، مناسب نمی باشد.

کلیدواژه ها:

بتن ژئوپلیمری ، متاکائولین ، عمل آوری ، مقاومت فشاری