طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد واحد همسایگی در بابل
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 222
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GSECONF06_067
تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
در ابتدا مفهوم واحد همسایگی به معنای سکونتگاهی است که معنای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خاصی ندارد. با ظهور مفهوم محله، مشخصه های تعیین کننده خاصی آشکار شد. فرهنگ لغت هفتم دانشگاهی جدید وبستر آن را اینگونه تعریف می کند: "افرادی که در نزدیکی یکدیگر زندگی می کنند. زمانی که مردم به اندازه کافی با هم زندگی می کنند تا به خوبی آشنا شوند، ویژگی های اجتماعی خاصی ظاهر می شود. در ابتدا ساختار سیاسی وجود نداشت، اما ویژگی های متحد کننده خاصی در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی وجود نداشت. به عنوان مثال، همسایگان دوستان، اقوام یا همکاران تجاری بودند. مردمی که در یک محله زندگی می کردند ازجهات مختلف به یکدیگر سود می رساندند. آنها ابزار و نیروی کار قرض می گرفتند یا قرض می دادند و در مواقع بحران به یکدیگر کمک می کردند. مردم بعد از کار دور هم جمع می شدند تا با هم بنوشند، غذا بخورند، برقصند یا با هم بازی کنند. اصطلاح محله اغلب برای توصیف زیرمجموعه های شهری یا سکونتگاه های روستایی در ناب ترین تعریف، محله همان مجاورت است که در آن مردم زندگی می کنند لوئیس مامفورد "همسایگی" را به عنوان "واقعیتی از طبیعت" معرفی کرد، که هر گاه گروهی از مردم در مکانی مشترک باشند به وجود می آید. از آنجا که سنین اولیه بشریت، برای عملی، اقتصادی، جامعه شناختی و روانی به دلایلی، مردم تمایل دارند در بخش هایی از یک منطقه و شکل نزدیک به هم زندگی کنند جوامع آن بخش ها یا محله ها دارای برخی فیزیکی یا خاص هستند ویژگی های اجتماعی که آنها را از بقیه سکونتگاه ها متمایز می کند. را خوشهبندی این محلهها شهرها، روستاها و شهرها را تشکیل داده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود فیروزجاهی
دانشجو،گروه معماری،واحد بابل،دانشگاه آزاد اسلامی،بابل،ایران
مهدی داداشی
استادیار،گروه معماری،واحد بابل،دانشگاه آزاد اسلامی،بابل،ایران