تحلیل تاثیر تغییرات حجمی بر رفتار آکوستیکی در مساجد؛ مطالعه موردی: مساجد تاریخی تبریز

شنوایی در انسان حسی است که در انتخاب ورودی ها نقشی ندارد و ناخودآگاه در برابر صداها قرار می گیرد. محیط زندگی انسان، سرشار از این اصوات است و منابع مختلفی به ازدیاد آن کمک می نمایند که در هر محیطی بسته به موقعیت انسان، تعریف حداکثری برای میزان بار وارده صوتی به گوش انسان تعریف می شود. مساجد به عنوان عملکردی خاص در زمینه آکوستیک نیازمند رفتارهای چندگانه در این حوزه اند. مسجد ایده آل آکوستیکی بایستی بتواند در عین این که به فضاهای خلوت و تمرکز فردی اهمیت می دهد، در پخش مناسب صدا به منظور کاربردهای جمعی نیز موفق عمل نماید. به نظر می رسد رفتار کلی صوتی در مساجد با فرم و ساختار سنتی در احجام کمتر همگن تر بوده، تراز فشار صدا (Sound Pressure Level: SPL) را در کلیت فضا بالاتر نشان دهد و در نمونه های حجیم تر مکان های متعدد با فشار بالای صدا اما ناهمگن بوجود آید. به منظور واکاوی فرضیه ی مذکور، طرح مطالعاتی پیش رو، در دو فاز مطالعاتی و میدانی انجام یافته و تحلیل رفتار صوتی دغدغه اصلی پژوهش است تا بتوان در گونه های مختلف حجمی تفاوت های آکوستیکی را با تکیه بر ابزارهای سنجش بروز که ارائه دهنده نتایج کارآمدتری نیز خواهد بود؛ بررسی و تحلیل نمود. نتایج پژوهش نشان می دهد افزایش حجم در ساختار یکسان نمونه ها، موجب کاهش فشار صدا در بنا می شود و در عین حال زمان واخنش افزایش می یابد. این مقوله به فرکانس وابستگی مستقیم دارد و در فرکانس های پایین تر، افزایش حجم تاثیر کمتری در تراز فشار صدای فضا دارد.

کلیدواژه ها:

آکوستیک ، معماری مساجد ، تغییرات حجمی ، رفتار صوتی