تاثیر آموزش چرخه یادگیری بر هیجانات،خوددپنداری، مشارکت و موفقیت دانش آموزان مقطع متوسطه

در طول چند دهه گذشته، حمایت تجربی از اشکال پژوهش محور آموزش علم افزایش داشته است. با این وجود، انتقاداتی نیز وجود داشته است مبنی بر اینکه روشهای آموزش کمتر تحت نظارت نسبت به روشها تحت نظارت اثربخشی کمتری دارند. آنها حتی میتوانند مضر باشند، مخصوصا برای دانش آموزان تازه کار چرا که باز شناختی بیش از اندازهای را تولید میکنند. بنابراین، در این تحقیق، نوع مورد نظارت تر اشکال پژوهش محور تدریس انتخاب شده است که میتوان آن را به آلفردان وایتهد نسبت داد که اصطلاحا روش چرخه یادگیری نامیده میشود. از این روش در کلاسهای علوم با ۲۸۰ دانش آموز محروم به لحاظ اجتماعی و اقتصادی در مدارس سطح پایین در دوره متوسطه اول در استرالیا استفاده شد. در این تحقیق با استفاده از یک طراحی گروه کنترل-آزمایش پیش آزمونپس- آزمون تاثیرات این روش آموزشی بر نه تنها بر رشد شناختی دانش آموزان مورد نظر بلکه همچنین بر هیجانات خصلتی و حالتیشان، مشارکت رفتاری آنها در کلاس و خودپنداری تحصیلی شان بررسی شد. نتایج نشان داد که بهکارگیری رویکرد چرخه آموزشی تاثیری مثبت بر هیجانات خصلتی و حالتی دانش آموزان مورد بررسی در طوب فاز رومانس و تعمیم یک چرخه کامل بادگیری دارد. این روش در ادامه مشارکت رفتاری دانش آموزان را در طول درسها بهبود داده و خودپنداری تحصیلی آنها را تقویت کرد. در نهایت، مشخص شدکه رویکرد چرخه یادگیری بعد از دو سال درمان بر رشد شناختی دانش آموزان تاثیری مثبت داشته است. توصیه هایی برای بهبود اجرای این روش تدریس در کلاسهای علوم ارائه شده است. پیشنهاداتی نیز برای بهینه سازی تحقیقات آتی در مورد تدریس چرخه یادگیری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

چرخه یادگیری ، آموزش علم ، هیجانات ، خودپنداری ، مشارکت رفتاری ، رشد شناختی