نقش تک والدی در افزایش بزه کاری اطفال و نوجوانان

دوره کودکی و نوجوانی به دلیل ماهیت ویژه آن و فشارهای جوامع بر کودکان و نوجوانان و همچنین پایین آمدن سن بزهکاری و افزایش تعدد و تنوع بزهکاری آن ها، دولت ها را به مطالعه بزهکاری این قشر و اتخاذ راهبردهایی جهت پیشگیری از بزهکاری این گروه، به عنوان سرمایه های انسانی و آینده سازان جامعه، ترغیب کرده است. با توجه به اینکه سازندگی فردای جامعه بستگی به نیروی فعال پر شور و سلامت جسمی و روحی نسل نوجوان دارد، لازم است که همه امکانات جامعه را برای پیشگیری و مبارزه و ریشه کن کردن بزهکاری نوجوانان کشورمان به کار بردیم. از طرف دیگر آنچه موجب نگرانی شده است صدمات و لطمات جبران ناپذیری است که بر اثر فرو پاشیدن کانون خانواده ایجاد می شود، صدماتی که متوجه تمام اعضای خانواده منجمله فرزندان می شود. بعد از جدایی برای اکثر افراد یک دوره تضاد و دوگانگی عاطفی و تغییرات خلقی جدید پیش می آید که در رفتار خانواده بخصوص فرزندان تاثیر عمیقی می گذارد که از جمله آن بزهکاری است. این پژوهش که بصورت توصیفی تحلیلی می باشد سعی برآن دارد که با استفاده از مقالات و اسناد کتابخانه ای معتبر به بررسی نقش تک والدی در افزایش بزه کاری اطفال و نوجوانان بپردازد.

کلیدواژه ها:

نوجوان ، اطفال ، بزه کاری ، خانواده