امکان ها و امتناع های فناوری های نوین در حکمرانی شهرهای آینده

امروز، پیش بینی شهرهای آینده، بسیار محتمل تر و نزدیک تر به حقیقت هستند؛ چرا که تجربه پیش بینی هایدهه های ۱۹۲۰ نشان دادند که تا چه اندازه انسان در آینده نگاری شهرهای سال ۲۰۰۰ میلادی اغراق کردهاست؛ ماشین های پرنده، اتوبان های هوایی که از میان آسمان خراش ها می گذشتند و... هیچ یک به واقعیت،حتی نزدیک هم نشدند. امروز، دانشمندان، از مواهب و آفت های فناوری، بیش از گذشته آگاه هستند؛ آنهامی دانند که تغییرات ساختاری و عمیق در محیط زیست انسان شهری، تبعات جبران ناپذیر سیاسی،اجتماعی و فرهنگی خواهد داشت. به عنوان مثال، هوش مصنوعی، یکی از فناوری های آینده است کهطرفداران و مخالفان سرسختی دارد. در این پژوهش، سه نوع سناریو در حوزه حکمرانی شهرهای آینده موردبررسی قرار گرفت. ۱- سناریو آینده ممکن: فناوری نوین (هوش مصنوعی) به عنوان حاکم شهرهای آینده؛-۲ سناریو آینده محتمل: فناوری نوین، اخلالگر حکمرانی در شهرهای آینده؛ ۳- سناریو آینده مطلوب:فناوری نوین یاریگر یا تسهیل گر حکمرانی در شهرهای آینده؛ سوال اصلی این بود که فناوری هایی به مانندهوش مصنوعی، چه نقشی در شیوه حکمرانی شهرهای آینده ایفا خواهد نمود؟ به نظر می رسد، استفاده ازفناوری های نوین، به عنوان یاریگر مدیریت و زندگی شهری در آینده، میتواند امکان های مفید زیادی درجهت بهبود و تسهیل زندگی شهروندان در اختیار حکمرانان قرار دهد. هدف پژوهش حاضر این بود که بارویکردی آسیب شناسانه، نحوه حکمرانی شهرهای آینده را ذیل فناوری (به ویژه هوش مصنوعی) تبیین وتوضیح دهد. با بررسی امکانها و امتناع های هوش مصنوعی، در آینده ما با سه نوع سناریو مذکور مواجهخواهیم شد؛ اما با مقررات زایی برای هوش مصنوعی، میتوان آن را به فناوری مفید برای شهرهای آیندهتبدیل نمود.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، هوش مصنوعی ، شهرهای آینده ، حکمرانی شهری