بررسی تغییرات مکانی و پهنه بندی فشردگی خاک با استفاده از روش های مختلف زمین آماری

یکی از خصوصیات مهم در رابطه متقابل بین خاک و گیاه فشردگی خاک می باشد. هدف این مطالعه، بررسی تغییرات مکانی فشردگی خاک با استفاده از روش های مختلف زمین آماری، تحت تاثیر شیوه های خاک ورزی حفاظتی است. جهت ارزیابی زمین آماری، نمونه برداری خاک در ۱۱۷ نقطه در ابعاد ۱۰×۱۰ متر صورت گرفت. منطقه مورد مطالعه، زمینی به وسعت ۲/۱ هکتار از اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی استان خراسان رضوی بود، شاخص مخروطی خاک در عمق ۳۵-۰ سانتی متر اندازه گیری شد. بعد از آنالیزهای زمین آماری و تعیین نیم تغییرنما، برای تخمین متغیرها از روش کریجینگ و روش درون یابی قطعی در محیط GS+‎ و Arc ‎GIS استفاده شد. معیار ارزیابی در این پژوهش مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) ، میانگین خطا (ME) با استفاده از روش ارزیابی متقابل بود. نتایج به دست آمده نشان دادند که روش های کریجینگ بیزی تجربی (EBK) و کریجینگ معمولی (OK) به ترتیب بهترین الگو برای تخمین فشردگی خاک منطقه می باشند.

کلیدواژه ها:

فشردگی خاک ، خاکورزی حفاظتی ، زمین آمار ، درون یابی ، کریجینگ