مقایسه روش های رگرسیون لجستیک پروبیت و تحلیل ممیزی جهت شناسایی نواحی مساعد محیطی برای توسعه کشت گردو (مطالعه موردی شهرستان بافت)

این پژوهش با هدف شناسایی مناطق مشابه با باغ های موجود گردو ازنظر عوامل شکل فیزیکی سطح زمین و اقلیمی به منظور تعیین نواحی مناسب و توسعه درختکاری گردو با استفاده از دو روش رگرسیون لجستیک و تحلیل ممیزی انجام شد. بدین منظور با توجه به شرایط محیطی موثر بر درختان گردو، داده های میانگین دمای سالانه، بارش سالانه، بارش در خشک ترین ماه، بارش در مرطوب ترین ماه، ارتفاع، شیب و جهت شیب توپوگرافی استفاده گردید. نتایج داده های اعتبار سنجی نشان داد که روش تحلیل ممیزی با ۸۶ درصد از دقت بیشتری نسبت به رگرسیون لجستیک پروبیت با ۷۵ درصد جهت توضیح درست مناطق مساعد جهت گسترش درختکاری گردو برخوردار است. مقدار شاخص لامبدای در روش تحلیل ممیزی نشان داد که بارش در خشک ترین ماه با ۹۹/۰بیشترین تاثیر را بر تابع تشخیص نواحی مساعد داشته اند. نواحی مناسب جهت توسعه کاشت درخت گردو در مناطق مرکزی، شمالی و شمال غربی شهرستان بافت است.

کلیدواژه ها:

مدل سازی رویشگاه بالقوه ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، رگرسیون لجستیک پروبیت ، تحلیل ممیزی ، گردو