اندازه گیری بخشش: ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه مقیاس بخشودگی ری و سه پرسشنامه دیگر

تحقیقات روانشناسی در مورد بخشودگی در سالهای اخیر افزایش یافته است به همین سبب نیاز به مقیاس هایی برای ارزیابی بخشودگی ضرورت بیشتری نیز پیدا میکند. این پژوهش با هدف اعتباریابی پرسشنامه مقیاس بخشودگی (ری و همکاران، (۲۰۰۱، به همراه سه پرسشنامه گرایش به بخشودگی (براون، (۲۰۰۳، نگرش به بخشودگی (براون، (۲۰۰۳و پرسشنامه صفت بخشودگی (بری، ورثیتگتون، ا۴کانر، پاروت و واد، (۲۰۰۵ در کشور ایران اجرا شده است. پس از ترجمه و بررسی روایی محتوایی چهار پرسشنامه مذکور، به همراه پرسشنامه اینرایت (اینرایت و ریک، (۲۰۰۴ برای بررسی روایی ملاکی مورد پیمایش قرار گرفت. همچنین پرسشنامه های سلامت عمومی (گلبرگ و هیلیر، (۱۹۷۹ و پرسشنامه مطلوبیت کرون - مارلو (کرون و مارلو، (۱۹۶۰ برای روایی پیشبین و پرسشنامه های خشم اسپیلبرگرز (اسپیلبرگر و سیدمن، (۱۹۹۴ و خشم نواکو (نواکو و چمتوب، (۱۹۹۸ به عنوان روایی واگرا مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه این پژوهش دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی و نمونه آن شامل ۱۵۶ نفر که در سری اول نمونهگیری و ۸۴ نفر که در پیگیری مجدد، بهصورت تصادفی در این پژوهش مشارکت کرده اند. نتایج به دست آمده نشان داد که پرسشنامه های مقیاس بخشودگی و صفت بخشودگی از روایی و پایایی کافی برخوردارند و پرسشنامه های گرایش به بخشودگی، نگرش به بخشودگی مقیاسهای روایی قابل قبولی دارند و در ارزیابی پایایی به روش آزمون - بازآزمون نیز پایایی مطلوبی دارند، اما در مورد پایایی به روش آلفای گرونباخ نتایج قابل اعتمادی مشاهده نشد که این مسئله میتواند مربوط به تعداد محدود سوالات و عدم واریانس کافی در این پرسشنامه ها باشد.

کلیدواژه ها:

پرسشنامه های بخشودگی ، اعتبار ، پایایی ، پرسشنامه بخشودگی ری .