بررسی توزیع ژئوشیمیایی عناصر فلزات پایه با استفاده از رسوبات آبراهه ای منطقه قوری درق غرب میاندوآب، استان آذربایجان غربی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 183

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSI41_162

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1402

چکیده مقاله:

محدوده موردمطالعه در ۵۰ کیلومتری شهرستان میاندوآب استان آذربایجان غربی و ۲۵ کیلومتری غرب قره آغاج قرار دارد؛ و این محدوده شامل بخش میانی حاشیه جنوبی غربی ( نقشه ۱۰۰۰۰۰:۱) قرهآغاج است . شکل ،۱ کهن ترین سنگ های نهشته های شناخته شده در این منطقه موردمطالعه ، مجموعه دگرگونی است ؛ که در شمال شرق محدوده معدنی و شرق شمال - شرق روستای قوری درق با روند شمال غربی - جنوب شرقی رخنمون دارد. ورگه های سیلیسی در محدوده از چندین سانتی متر تا چندین متر می باشد که عمدتا در امتدادهای شمالی _ جنوبی و شمال غربی و جنوب شرق گسترش دارند؛ و با توجه به وجود شواهد دگرسانی آرژیلیکی در منطقه که با فعالیت چشمه های معدنی در ارتباط است . کانه زایی های متعددی اتفاق افتاده است . در این مطالعه تصحیح مقادیر خارج از ردیف نرمال سازی و روش آمار کلاسیک برای جداسازی آنومالی های ژئوشیمیایی از زمینه برای عناصر طلا، مس ، سرب و آرسنیک در محدوده موردمطالعه بکار گرفته شد. به طورکلی درمجموع ۳۴ نمونه از رسوبات آبراه ه ای که توسط روش ICP مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است . با توجه به روش آمار کلاسیک و آنالیز طلا و سایر فلزات پایه نشاندهنده غنی شدگی این عناصر در قسمت شمال شرق محدوده رانشانمی دهد. بیشترین مقدار طلا در داخل این رسوبات تا ۶۷۵ppb می رسد. آنومالی های طلا و مس و سرب و آرسنیک همبستگی خوبی باهم نشان می دهند و بر روی رگه های سیلیسی و اکسید آهن قرارگرفته اند؛ و بر اساس تلفیق رگه های شناسایی شده موقعیت رگه ها با استفاده از منطقه فازی در نقشه حاکی از این است که رگه های ما در شمال شرق محدوده که زونهای دارای آنومالی نیز در این قسمت متمرکزشده است .

نویسندگان

سمانه لک

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران

سیدغفور علوی

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران

محسن موید

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران

حسین ناصری

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران