تدوین الگوی مقابله روان شناختی با پیامدهای کووید ۱۹ بر مبنای روان شناسی مثبت گرا و ارزیابی تاثیر آن بر کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید ۱۹

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی مقابله روان شناختی با پیامدهای کووید-۱۹ بر مبنای روان شناسی مثبت گرا و ارزیابی تاثیر آن بر کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید-۱۹ انجام شد. روش پژوهش حاضر در بخش کیفی، تحلیل مضمون به روش استقرایی و در قسمت کمی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد دارای اضطراب کووید-۱۹ شهر تهران در شش ماه اول سال ۱۴۰۰ بود. جهت اجرای پژوهش حاضر تعداد ۳۵ نفر دارای اضطراب کووید-۱۹ با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. افراد حاضر در گروه آزمایش مداخله حاضر (۱۰ جلسه) را طی یک و نیم ماه دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس اضطراب کرونا ویروس (علیپور و همکاران، ۱۳۹۸) (CDAS) و پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۴) (QLQ) و پرسشنامه شادکامی (آرگیل، مارتین و کراسلند، ۱۹۸۹) (HQ) بود. نتایج نشان داد که الگوی مقابله روان شناختی با پیامدهای کووید-۱۹ بر مبنای روان شناسی مثبت گرا از نظر متخصصان دارای روایی محتوایی کافی است. همچنین این مداخله بر کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید-۱۹ تاثیر داشته است (۰۰۰۱>P). بر اساس یافته های پژوهش حاضر، الگوی مقابله روان شناختی بر مبنای روان شناسی مثبت گرا با توجه به توانمندی ها و نقاط مثبت، ترویج نوع دوستی و مهرورزی به دیگران، ادای سپاسگزاری و شکرگزاری و شکل دهی امید و خوش بینی می تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت بهبود کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید-۱۹ مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی مثبت گرا ، کیفیت زندگی ، شادکامی ، اضطراب کووید-۱۹