بررسی اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر سازگاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده در دانش آموزان ابتدائی مبتلا به اختلال یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر سازگاری تحصیلی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری مقطع ابتدائی در دوره اول انجام شد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان مقطع ابتدائی دوره اول شهر ساری بودند که با پیش فرض ابتلا به اختلال یادگیری به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش شهر ساری ارجاع داده شده بودند و نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان با تشخیص اختلال یادگیری بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش، بازی درمانی شناختی رفتاری را در ده جلسه ۹۰ دقیقه ای هر هفته دو جلسه دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای روش درمانی، به پرسشنامه سازگاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ توسط آزمون کواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر بهبود سازگاری تحصیلی و کاهش درماندگی آموخته شده در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری موثر است. با توجه به نتایج حاصله، آموزش بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری در جهت افزایش سازگاری تحصیلی و کاهش درماندگی آموخته شده در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری موثر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری ، سازگاری تحصیلی ، درماندگی آموخته شده ، اختلال یادگیری.