تبین رابطه سرمایه اجتماعی بر رفاه اجتماعی، مورد: (روستاهای بخش مهردشت شهرستان نجف آباد)

هدف این مقاله تحلیل اثرات سرمایه اجتماعی بر بهبود شاخص های رفاه اجتماعی مناطق روستایی بخش مهردشت شهرستان نجف آباد است. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از یافته های کتابخانه ای و پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه ساکنان ۲۶ روستای بخش جلگه بود که بر اساس آمار سال ۱۳۹۵ کل کشور برابر با ۹۰۶۶ نفر و ۲۸۶۳ خانوار بود که از این میان تعداد ۳۷۰ نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار مورد سنجش پرسشنامه محقق ساخته بود که روای صوری پرسشنامه توسط پنل کارشناسان تائید شد. مطالعه راهنما در منطقه مشابه جامعه آماری با تعداد ۳۰ پرسشنامه صورت گرفت و با داده-های کسب شده و استفاده از فرمول آلفای کرونباخ در نرم افزار Spss، پایایی برای مولفه های سرمایه اجتماعی ۸۰۱/۰ و رفاه اجتماعی ۸۰۲/۰ محاسبه شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان از رابطه قوی بین مولفه سرمایه اجتماعی و رفاه اجتماعی در حد ۸۵۴/۰ بود. در آزمون رگرسیون چندگانه نیز تمامی شاخص های سرمایه اجتماعی بر بهبود مولفه رفاه اجتماعی تاثیرگذار بود. دراین بین شاخص ارتباطات اجتماعی با ۷۵۱/۰ درصد بیشترین نقش را در تبین شاخص های رفاه اجتماعی مناطق روستایی بخش مهردشت داشت. می توان این چنین نتیجه گرفت که با افزایش و تقویت سرمایه اجتماعی سطح رفاه اجتماعی مناطق روستایی نیز افزایش پیدا خواهد کرد. همه فرضیه های پژوهش تائید شد و در پایان با توجه به نتایج پیشنهاد هایی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، رفاه اجتماعی ، توسعه پایدار ، بخش مهر دشت