بورس کالا یک ضرورت در توسعه بخش کشاورزی

بازار محصولات کشاورزی در ایران از یک ساختار سنتی با کارآیی پایین پیروی می کند. این گونه بازارها به صورت هم پیوسته و سلسله وارمشکلاتی برای تولیدکنندگان، مصرف کنندگان، سیاست گذاران و برنامه ریزان بخش کشاورزی به وجود آورده است. ریسک بالا، عدم شفافیتاطلاعات و رانتهای حاصله، وجود لایه های مضاعف در توزیع، افزایش ضایعات، رعایت نشدن استاندارد محصولات کشاورزی، کنترل شدیدو گاها غیرلازم توسط دولت از جمله این مشکلات است. علاوه بر این هیچ کدام از عوامل اصلی بازار، یعنی تولیدکنندگان محصولاتکشاورزی و متقاضیان و مصرف کنندگان عمده آن، حضوری چشمگیر و قابل توجه در بازار ندارند، عدم حضور آنها به معنای عدمبرخورداری آنان از یک موقعیت منصفانه و عادلانه در بازار است. از این رو راه اندازی و توسعه بورس کالای کشاورزی با توجه به توانمندیآن در ساماندهی و اصلاح ساختار بازار، کشف قیمت، توزیع ریسک و سیالیت در معاملات و همچنین تامین مالی فعالان بخش کشاورزیضروری است. این مطالعه از نوع مطالعات ثانویه است که از منابع اینترنتی، کتابخانه ای، مرور اسناد و مدارک مکتوب تدوین شده است وتلاش دارد ضمن نگاهی اجمالی به مفاهیم بورس کالای کشاورزی، انواع قراردادهای قابل معامله، چگونگی انجام دادوستد و شرایط لازمبرای موفقیت در بورس کالا کشاورزی را بررسی و راهکارهای لازم را در این خصوص ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

اصلاح ساختاری ، توسعه بازار ، رینگ کشاورزی