بررسی چگونگی رسیدگی دعوای جلب ثالث و ورود ثالث در دیوان عدالت اداری

اگر چه طرح دو دعوی متقابل و اضافی در دیوان عدالت اداری پیش بینی نشده ، اقامه دعوی اضافی ، با توجه به این که از سوی خواهان علیه خوانده اقامه می شود ، در دیوان عدالت اداری ممکن بوده و خالی از اشکال می باشد ، لیکن به جهت تبعیت از از قانون آیین دادرسی مدنی ، مانند همان قانون طرح دعوی اضافی ، در مرحله تجدید نظر امکان پذیر نیست. در خصوص دعاوی ورود و جلب ثالث با توجه به پیش بینی این دو دعوی در قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری و عدم بیان نحوه اقامه آن از سوی طرفین ، در دعوی ورود ثالث شش وضعیت ممکن است به وجود بیاید ، در مواردی که ورود شخص ثالث به صورت تبعی است ، ورود وی به دعوی در مرحله بدوی و تجدید نظر امکان پذیر است . اما در دعوی ورود ثالث اصلی امکان ورود شخص ثالث به دعوی اصلی وجود ندارد. چه در دعوی ورود ثالث اصلی ، هدف وارد ثالث محکومیت طرفین دعوی اصلی می باشد ، در این صورت اگر وارد ثالث دستگاه دولتی باشد به جهت ممنوعیت طرح دعوی در دیوان عدالت علیه مردم و اگر شخص حقیقی یا حقوقی حقوق خصوصی باشد به این جهت که یکی از طرفین دعوی اصلی مردم است و دیوان عدالت صلاحیت رسیدگی به دعاوی مردم علیه مردم را ندارد ، امکان اقامه این دعوی در دیوان عدالت اداری وجود ندارد. در دعوی جلب ثالث در صورتی که جالب ، شخص ثالث را برای تقویت موضع خود به دادرسی جلب کند ، چه مجلوب ثالث دستگاه دولتی باشد چه شخص حقیقی و حقوقی حقوق خصوصی این دعوی قابل رسیدگی در دیوان عدالت اداری است و امکان جلب ثالث در مرحله تجدید نظر هم وجود دارد. پژوهشگر در این تحقیق در نظر دارد ضمن بررسی دعوای جلب ثالث و ورود به بررسی چگونگی رسیدگی دعوای جلب ثالث و ورود ثالث در دیوان عدالت اداری بپردازد.

کلیدواژه ها:

دیوان عدالت اداری ، جلب ثالث ، ورود ثالث ، دعوای طاری ، مرحله بدوی ، مرحله تجدید نظر