پیش بینی تحصیل گریزی دانش آموزان بر اساس خودتنظیمی تحصیلی با استفاده از هوش مصنوعی

هدف از انجام پژوهش حاضر؛ پیش بینی تحصیل گریزی دانش آموزان بر اساس خودتنظیمی تحصیلی با استفاده از هوش مصنوعی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی با استفاده از هوش مصنوعی بود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۱ -۱۴۰۰ بود. به این منظور ۲۷۶ دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسش نامه های تحصیل گریزی خرمائی و صالح اردستانی استفاده گردید. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گامبه گام و هوش مصنوعی استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودتنظیمی تحصیلی و تحصیل گریزی رابطه منفی و معنادار در سطح یک درصد وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تحصیل گریزی ، خودتنظیمی تحصیلی ، هوش مصنوعی