اثربخشی مداخله آموزش روان شناختی بر سلامت روان و بار مسوولیت مراقبان خانوادگی بیماران اعصاب و روان

مقدمه: مراقبان خانوادگی بیماران اعصاب و روان، در طول فرایند مراقبتی خود مستعد ابتلا به مشکلات عدیده جسمانی- روانی هستند. روش های مختلفی برای کاهش پیامدهای جسمانی و روانی در مراقبان وجود دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش روان شناختی بر بار مسوولیت و سلامت روان مراقبان خانوادگی بیماران اعصاب و روان شهرستان لردگان بود. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۶۰ مراقب بیماران اعصاب و روان به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرم کوتاه مقیاس نشانگان افسردگی، اضطراب و استرس (Depression, anxiety and stress scales یا DASS) و پرسش نامه فشار مراقبتی (Caregiver Burden Inventory یا CBI) استفاده گردید. مداخله آموزش روان شناختی در گروه آزمایش به روش گروهی بود و در گروه شاهد مداخله ای انجام نشد. برنامه آموزشی طی هشت جلسه ارایه شد و داده ها در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پس از اجرای مداخله، میانگین بار مسوولیت و سلامت روان در گروه آزمایش، کاهش معنی داری را نسبت به قبل نشان داد (۰۰۱/۰ > P)، اما پس از اجرای مداخله، میانگین بار مسوولیت و سلامت روان در گروه شاهد تفاوت معنی داری نسبت به قبل نداشت (۰۵۰/۰ > P). نتیجه گیری: نتایج به دست آمده بر مفید بودن انجام مداخله آموزشی روان شناختی بر کاهش میزان بار مسوولیت و سلامت روان مراقبان خانوادگی بیماران اعصاب و روان تاکید می کند. بنابراین، برگزاری دوره های آموزشی در زمینه روان شناختی در مراقبان بیماران اعصاب و روان قادر است آن ها را در ابعاد مختلف روانی از جمله کاهش بار مسوولیت و افزایش سلامت روان توانمند سازد.

کلیدواژه ها:

Psychological education ، Caregiver burden ، Mental health ، Caregivers ، آموزش روان شناختی ، بار مراقب ، سلامت روان ، مراقبان خانوادگی