بررسی تاثیر شوری، روی و بیوچار تفاله موم زنبور عسل بر صفات رویشی گیاه همیشه بهار

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری روی و بیوچار بر صفات رویشی گیاه همیشه بهار، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل شوری در دو سطح (شاهد و آب چاه با هدایت الکتریکی ۶ دسی زیمنس بر متر)، روی در ۴ سطح (شاهد، ۳۰۰، ۱۵۰۰ و ۳۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و بیوچار تفاله موم زنبور عسل در سه سطح (شاهد ، ۱/۵ و ۳ درصد وزنی ) اجرا شد. نتایج نشان داد که بیوماس و وزن خشک گل، تحت تاثیر روی، شوری، بیوچار و اثرات متقابل دوگانه و سه گانه این فاکتورها قرار گرفتند . با افزایش تنش شوری و فلز روی میزان بیوماس و وزن خشک گل کاهش یافت. کاربرد بیوچار سبب بهبود میزان بیوماس و وزن خشک گل در سطوح مختلف شوری و روی گردید. بطوریکه بیشترین میزان بیوماس و وزن خشک گل در تیمار عدم تنش شوری (شاهد) به همراه تنش روی با غلظت ۳۰۰ پی پی ام و بیوچار ۱/۵ درصد وزنی کمترین میزان آن ها متعلق به تیمار شوری ۶ دسی زیمنس بر متر و تنش روی با غلظت ۱۵۰۰ پی پی ام و عدم مصرف بیوچار گزارش شد. وزن خشک ریشه تحت تاثیر تنش روی و شوری و ارتفاع بوته تخت تاثیر شوری، روی و اثر متقابل شوری در روی و روی در بیوچار قرار گرفت. بیشترین ارتفاع بوته در تیمار ۳۰۰ پی پی ام روی همراه بیوچار ۱/۵ درصد وزنی وکمترین آن در تیمار۳۰۰۰ پی پی ام روی و عدم مصرف بیوچار مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

وزن خشک گل ، بیوماس ، ارتفاع ، صفات رویشی